Preken met de heilige Angelina
Elke dinsdag fileert Frederik De Backer het laatste popcultuurnieuws. Deze week: de humanitaire missie van Angelina Jolie voor de VN.
Als er één ding hatelijk is aan bekende mensen, dan is het nog niet eens zozeer dat al hun kleren passen, maar dat ze zulke verdomd goede mensen zijn. Ergens ontploft een landmijn en nog voor iemand het flesje iso-Betadine uit de rommellade in de keuken heeft gevist, staat die bruine van ‘Sex and the City’ van wie niemand de naam weet in een krater verveeld het levensverhaal te aanhoren van iemand die ze niet verstaat. Een haveloze bejaarde staart huilend naar een desolaat maanlandschap waar vanmorgen nog zijn huis stond, maar gelukkig staat Ben Stiller klaar met een troostende schouder en ‘Zoolander 2’ op blu-ray. Je zou de streek zo een nieuw bombardement toewensen.
Deze week streek Angelina Jolie namens de VN neer in Peru om er de situatie van Venezolaanse vluchtelingen te evalueren. In juni werd ze naar Irak gestuurd. Dat mens heeft zes kinderen, je zou denken dat ze haar tijd wel zinniger kan besteden dan aan fotogeniek door de ravage banjeren. Laat ze beginnen met het aanpakken van de ravage in een barstensvolle luier. Al was het maar voor de unieke ervaring. Zes kinderen die spaghetti eten, dát is een rampgebied.
Die arme Irakezen durven natuurlijk niet te weigeren als Lara Croft om een foto komt bedelen. Ze zal hen taggen op Instagram, belooft ze met een glimlach. Kijk, zegt de ene Koerd tegen de andere, haar tanden zijn níét uit haar bek gefolterd door IS. Zij eet haar voedselpakket niet door een rietje. Een persattaché vinkt de vakjes aan op zijn klembord: foto’s gemaakt, stompjes geschud, op naar de volgende ruïne. Gone in 60 Seconds.
Bekende mensen hebben de onhebbelijke eigenschap te geloven dat omdat ze een keer 104 minuten lang gestalte hebben gegeven aan een melkboer of een president of een andere actieheld, ze elke rol aankunnen. Zeker die van wereldverbeteraar. Maar het is niet omdat ze de leden van de Academy konden overtuigen, dat ze ook wel eventjes de heren politici zullen overtuigen. Die zijn het parlement gewend, die zien los door elke acteerprestatie heen. En pompen vervolgens 3,6 miljard in 34 bommenwerpers.
