Protection Patrol Pinkerton - Good Music Beautiful People
Naam, titel én hoes doen een beeld opdoemen van het zoveelste groepje dat het in zijn jeugdige enthousiasme tegelijk te ver gaat zoeken én te scheutig is met ironie, maar dit keer hebben we geluk: ‘Good Music Beautiful People’ is een aangenaam verrassende plaat met twee gezichten.
Wat opent met een vederlicht stel popsongs, zwerft daarna ineens alle kanten uit, en daar komen geweldige verhalen van: de naschoolse avonturen van vijf jonge kerels uit Tielt.
Drie jaar na het radiohitje ‘Future = Our Home’ weet Protection Patrol Pinkerton hoe je een luchtige huppeltoon aan een maniakale hang naar detail koppelt; het resulteert in een handvol songs met een weelderige klank en voldoende onverwachte wendingen om het spannend te houden.
En gaandeweg ontdek je het raffinement in de nonchalance. Opdat u zich bij die woordenbrij ook iets zou kunnen voorstellen: qua voorbeelden wijst het label expliciet naar Vampire Weekend, Grizzly Bear en Mac DeMarco. Het vermoeden is dat dat respectievelijk te maken heeft met het hoge oorwurmgehalte, de gestroomlijnde grilligheid en de schots en scheef gestemde gitaren (prominentst in ‘Oh Boy’). Wij voegen daaraan toe: Youth Lagoon (het ijle ‘Sam’ lijkt wel een cover) en Balthazar. Maar ‘Good Music’ is geen popencyclopedie geworden, en geen steriele puzzel.
De perfecte plaat is het evenmin, daarvoor blijven de eerste songs te weinig hangen. De plaat komt pas echt op gang ter hoogte van ‘Ruby’s Code (I Was a God)’, dat al hoestend, hortend en struikelend mooie terreinen verkent. ‘Wait and See’ kondigt – terwijl het buiten sneeuwt – nu al een topzomer aan, ‘Backseat’ combineert milde gekte met sexappeal. ‘I Have No Home’ verschaft nuttige tips over hoe in je auto te leven. En ‘One of These Days’ is onze nieuwe favoriete song van het moment: tegelijk episch en intiem, een machtige slow burner.
Als Raketkanon en Balthazar eerder al de Belgische platen van 2015 gemaakt hadden, maakt PPP daar nu op de valreep een uitstekend trio van.
