Pukkelpop 2018: De ontboezemingen van Pukkelpop's vrolijkste barvrouw
De stille krachten achter Pukkelpop zijn de honderden vrijwilligers. Denk aan de vleesgeworden stoplichten die ganse dag klaar-overtje spelen met het passerende verkeer, denk aan de dappere EHBO'ers die van hot naar her rennen om iets te enthousiaste levensgenieters bij te staan en denk aan het barpersoneel dat voorziet in uw losbandige consumptiedrift.
‘Die man die net naast jou stond? Hij komt al jaren aan deze toog om zijn biertjes te halen. Echt waar.’ We hangen aan de toog van de immer vrolijke en babbelgrage bardame, Ilse (41). Op veilige afstand, achter de plastic barricade van de bar loert ze over de bruin getrapte weide. Ze ziet direct wat voor vlees ze in de kuip heeft als de klanten beginnen aan te schuiven. 'Van die oude eenzame zatlappen zijn het ergst. Die blijven maar zagen en zagen. Ze zijn niet weg te krijgen. Wanneer ik hun vriendelijk een pintje aanreik kunnen die echt zagen. Zo van: 'Allé, daar zit te veel schuim op. Ik ga niet voor lucht betalen.' Pfff. Geloof me, elke pint is hier hetzelfde.'
undefined
De bar van Ilse bestaat uit een hechte groep die elk jaar op Pukkelpop bijeen komt. Het is liefdewerk. Een aanzienlijk deel van de baropbrengst wordt geschonken aan het goede doel. De toog is volgehangen met motiverende boodschappen: 'Smile!', 'Don't forget to be awesome!', 'You Sparkle!'. De bar blijkt een thuishaven te zijn voor velen: verdwaalde Einzelgängers en losbandige tieners komen van heinde en verre en vertellen Ilse honderd uit. 'Ik ben op de hoogte van alles hier. Mensen komen mij dikwijls vertellen hoe de concerten geweest zijn. Nu ja, ik babbel ook wel graag.'
undefined
Van de hossende en losbandige millennials heeft zij minder last dan van de ouderen. ‘Wij krijgen hier zoveel complimentjes! De jeugd is altijd heel beleefd tegen ons. Er zijn wel een hoop zaken veranderd op Pukkelpop hoor, maar de trucjes van de jongelingen zijn niet veranderd. Bijvoorbeeld: nonchalant aan de telefoon hangen en dan vijf pintjes bestellen met twee bonnetjes - ik ken de trucjes hoor! M'n eerste Pukkelpop was in 1993. Toen probeerden mensen nog volledige waterpijpen mee te smokkelen.'
undefined
De muziek is sinds de jaren negentig wel veranderd. ‘Ik hoor graag gitaarmuziek en ik moet het eerlijk toegeven: ik kom niet echt aan mijn trekken dit jaar.’ Toch bestaat er geen twijfel of Ilse volgend jaar weer achter de bar staat. ‘Sowieso!’