Quinn Walker - Laughter's an Asshole / Lion Land
Je hoeft geen 150 te scoren op de IQ-tests van 's werelds selectiebureaus om te begrijpen waarom Quinn Walker een platencontract wist te versieren bij de zusjes CocoRosie. Walker heeft de looks van een stand-in voor die baardaap uit de Klara-spots en laat zich regelmatig signaleren in een regenboogkleurige poncho.
De man is een freakfolkie die in zijn uppie weet te klinken als de voltallige Flaming Lips tijdens hun meest far-out koortsdromen; een slaapkamer-singer-songwriter met ADD die pop puurt uit psychedelica en hippiekoren. Geen wonder dat er rook kwam uit de cool-o-meter ten huize Casady.
'Laughter's an Asshole/Lion Land' is geen plaat voor dates met Phaedra, ritjes in de VW Touareg van uw papa of zakenlunches met uw baas. Walker ontroert met desolate zwervers-americana ('Plenty of Water for Mud'), klinkt als Kate Bush op helium ('Save Your Love for Me'), slaat plots op hol in onvervalste Ramones-stijl ('By the Riverbank') of stoeit lichtvoetig met de multitrack ('Bing Bang Boom' en 'Porcupine'). Een tikje freaky allemaal, zeker, maar vooral ook goed.
Meteen debuteren met een dubbel-cd mag dan pretty cool lijken, toch had labelbazin Bianca Casady Walker (en ons) een dienst kunnen bewijzen door de beste tracks op 'Laughter's an Asshole/Lion Land' op één uitstekende cd te verzamelen. Nu verdwaalt de man nog te vaak tussen zijn eigen walls of sound, en bij nogal wat experimentele schetsjes van songs begon onze bullshitdetector nét niet te loeien.
Never mind echter: wie op zijn debuut sinistere Beach Boys-slaapliedjes ('I Know How to Be Alone'), doodsbedreigingen ('Capital Punishment'), stekelige complimentjes à la 'You're softer than a porcupine' ('Rita Lolita') en observaties van amateur-ornithologen ('In the Garden') aan elkaar rijgt én er glansrijk mee wegkomt, die heeft klasse te over.
Toptrack: Plenty of Water for Mud