'Quiz Me Quick' en 'Twee tot de zesde macht': Bart De Pauw gaat voor de dubbel
Véél Bart De Pauw op uw televisie, zondag: er is 'Twee tot de zesde macht', een quiz waarin twee onbekende duo's het opnemen tegen een BV-duo. En er is 'Quiz Me Quick', de luid geanticipeerde fictiereeks over vijf mannen die samen een quizclubje beginnen waarmee ze opzichtig naar succes hengelen, en tegelijkertijd het leven op een afstand proberen te houden.
De reeks werd eerder al op het digitale kanaal Prime uitgezonden, waarna kijkers en critici De Pauw met een regen van lof bedachten: 'Quiz Me Quick' zou een delicatesse zijn.
Bart De Pauw «Ik ben erg blij met die positieve reacties. Met het feit dat de reeks mocht groeien, ook: mensen hebben het tijd gegeven. Dat wordt een zeldzaamheid in televisieland. Tien minuten in de eerste aflevering van een nieuw programma, en je bent doodgetwitterd. Je wordt onmiddellijk beoordeeld, en haast geen enkel programma krijgt nog de kans om zich even te zetten.
Tegelijk zit er wel een klein pervers effect aan dat goeie onthaal. De reeks wordt platgeknuffeld door mensen die ze al gezien hebben, waardoor de verwachtingen nu wel erg hoog liggen. Ik vrees een beetje dat nieuwe kijkers nu iets héél bijzonders verwachten, en na de eerste aflevering denken: 'Is het dat maar?'»
HUMO Wat was de kiem van 'Quiz Me Quick'?
De Pauw «Ik ga af en toe zelf quizzen. Niet op het echte topniveau, maar ik zit in een goeie, complementaire ploeg. En da's echt plezierig. Ik heb al aan quizzen meegedaan met ongelooflijk originele vragen, goed gevonden rode draden, toffe fotorondes. In die quizzen wordt vaak een pak werk en tijd gestoken: 't is veel meer dan wat dingen uit een encyclopedie halen. Zo'n quiz is soms heus topentertainment.
Na verloop van tijd merkte ik dat veel mensen dat quizzen wel erg serieus nemen. Tijdens de pauze ga ik graag tussen de rokers staan om er de gesprekken te volgen. 'Wist ge datte?' 'En hadden jullie dat niet?' Dat opbod heeft een vermakelijk machogehalte. En mensen die iets te serieus nemen, daar zit per definitie humor in.
Ik merkte ook dat ik daar zelf niet aan ontsnap. Film, literatuur en onnozele trivia die niemand weet, maar ik toevallig wel: dat zijn de categorieën waarvoor op mij gerekend wordt in ons quizclubje. Als er een filmvraag komt, draait iedereen zijn hoofd naar mij. En als ik het antwoord weet, dan heb ik gescóórd - een verdacht prettig gevoel. Dat geeft me betekenis, en op die vaststelling ben ik door beginnen te denken. Ik zag een groepje mensen voor me die op zich niets met elkaar te maken hebben, maar die wel een sterke, complementaire quizploeg vormen en samen gáán voor iets - de Superprestige, waar maar twintig ploegen aan mogen deelnemen. En ze komen tot de conclusie dat de weg daar naartoe behoorlijk geaccidenteerd is. Dat ze misschien beter een grote vis in een kleine vijver waren gebleven dan een kleine vis in een grote vijver. Want ze nemen dat quizzen heel serieus, het begint te wegen op de rest van hun leven, en zo komt er allerlei narigheid bovendrijven. Dat opende een blik aan verbeelding voor mij, want het gaat natuurlijk over meer dan quizzen: het gaat over mensen die proberen van betekenis te zijn.»
HUMO Zit dat streberige ook in jou?
De Pauw «Als er een foutje in een quiz zit, of als een juist antwoord niet wordt goedgekeurd, dan ga ik wel zagen bij de jury, ja. Dan wil ik dat punt toch. Ook altijd gevaarlijk: jij denkt het antwoord te weten, maar een teamgenoot zegt iets anders.
Het is een spelletje, maar ik kan wel begrijpen dat je, als je er goed in bent, alsmaar beter wil worden. In de kern is dat hetzelfde als de marathonloper die zijn tijd almaar scherper wil krijgen, hè. En zoals je je goed kunt voorbereiden op een marathon, zo kun je ook trainen voor een quiz. De echte trainingsbeesten, dat zijn de lijstjesmannen. Die hebben de halve Wikipedia ingestudeerd: van Oscarlaureaten en Nobelprijswinnaars over de chemische elementen tot alle hoofdsteden en vlaggen in de wereld. We hebben zo iemand in onze ploeg, en dat is erg fascinerend.
Studeren is voor mij net de brug te ver. Ik heb te veel andere interesses om me daarmee bezig te houden. Ik redeneer: als ik iets weet, dan is dat fijn, en als ik iets niet weet, dan hou ik m'n mond. Al betrap ik mezelf er wel op dat ik mijn krant anders lees - toch meer gericht op mogelijk interessante weetjes, en op onthouden.»
Met veel geestdrift gaat De Pauw door over de personages die hij in 'Quiz Me Quick' tekent. 'Eigenlijk vluchten ze voor het leven. Terwijl ze aan het quizzen zijn, hoeven ze geen fundamentele vragen te beantwoorden. Wie zich het hoofd breekt over het exacte aantal opvarenden op de Titanic, is niet bezig met zijn eenzaamheid, zijn drankprobleem of zijn verstoorde liefdesleven. Hun zin van het leven zit in weetjes reproduceren.'
De Pauw «Veel mensen lopen weg van antwoorden, of van vragen die ze zich zouden moeten stellen. Je leeft maar op, je doet maar voort, je maakt het beste van je situatie, je stelt wat dingen uit - maar op een bepaald moment word je ingehaald door het leven en dringen die fundamentele vragen zich op. En dan heb je nood aan wijsheid: het is het inzicht dat belangrijk is, niet de kennis. Dat overkomt de mannen in 'Quiz Me Quick'. Ik vind het bijzonder dat je dat verhaal kunt vertellen aan de hand van vijf mannen die quizzen.»
HUMO Je doet dat in de empathische stijl: met mededogen en oprecht sentiment.
De Pauw «We zijn allemaal weleens aan het klungelen. Eigenlijk zijn we met z'n allen voortdurend aan het proberen. En je kunt niet kwaad zijn op die pogingen, want we herkennen ze allemaal. Mensen bedoelen het vaak goed: ze zijn groots in hun klunzigheid. Ik vertrek vanuit die herkenning, van dingen waar ik zelf bang voor ben of geen antwoord op weet.»
HUMO Maar dan nog zouden veel tv-makers voor een ironische vertelstijl kiezen, denk ik.
De Pauw «Tja. Je ziet dat in de pers ook, hè: er zijn mensen die integere interviews proberen te maken, en er zijn paparazzi die zich niet schamen om andere mensen te exploiteren. Dat hangt allemaal af van je bereidheid tot empathie. Ik heb zelf reality gemaakt met 'De mol', en later met 'De kinderpuzzel'. Daarin stootte ik weleens op fragmenten waar ik me niet lekker bij voelde. Die werden dan onder geen beding uitgezonden - terwijl andere programmamakers dat misschien net de lekkerste brokken hadden gevonden. Dat gaat over de morele code die je hanteert. Ik wil mensen niet in beeld brengen op een manier waarop ze er zelf ongemakkelijk van worden. Ik heb mijn programma's altijd met liefde en ernst gemaakt - nooit met ironie.»
Bekijk een fragment, uitgezonden op Prime:
Quiz Me Quick
in samenwerking met de vrienden van Prime
Quiz Me Quick
in samenwerking met de vrienden van Prime
