Reality: Marooned with Ed Stafford

In het nieuwe Discoveryprogramma ‘Marooned with Ed Stafford’ wordt de Britse ijzervreter uit de titel in iedere aflevering op een andere onherbergzame uithoek van de aardkloot gedropt: poedelnaakt en zonder de minste uitrusting (op een verbanddoos en een satelliettelefoon voor noodgevallen na) moet hij het daar tien etmalen zien te rooien zonder ook maar één keer om zijn moeder te roepen.

Aan zijn proefstuk is Ed Stafford in ieder geval niet toe: in 2010 voltooide de oud-legerkapitein een wandeltocht langs de gehele lengte van de Amazone – een expeditie die hem bijna tweeënhalf jaar kostte – en in ‘Naked and Marooned’ probeerde hij in 2012 al eens twee maanden op een onbewoond eiland te overleven. In z’n blote flieter, uiteraard, zoals de programmatitel al aangaf.

HUMO Wat is dat met jou en naaktheid, Ed?

Ed Stafford «Niets, eigenlijk (lacht). Eerlijk gezegd vind ik het helemaal niet zo leuk om in m’n blootje rond te lopen; ik ben nooit zo’n willy waver geweest. Maar bij Discovery Channel willen ze niet van kleren weten: zij vinden dat mijn naaktheid extra cachet geeft aan het programma. Daar kan ik mee leven, al vlecht ik altijd meteen een rok van gras of bladeren wanneer ik ergens word gedropt: dan heb ik tenminste mijn waardigheid terug.»

HUMO En vervolgens?

Stafford «Vervolgens moet ik zo snel mogelijk een kamp bouwen om beschut tegen de regen te kunnen overnachten – geen sinecure, als je niet eens een mes bij je hebt. En daarna moet ik aan eten zien te raken, en aan drinkbaar water. Doorgaans lukt het me ook om iets culinair verantwoords te vinden, al heb ik wel eens iets gegeten dat ik onder normale omstandigheden nooit zou hebben aangeraakt. Eén keer, in een woestijn in West-Australië, heb ik een stinkdier opgegeten dat in een val was gelopen die ik zelf had opgezet: wal-ge-lijk. In diezelfde episode heb ik ook twee ratten verorberd: niet bepaald een delicatesse, maar ik had nu eenmaal dringend voedsel nodig.

»Over ratten gesproken: op dat onbewoonde Fiji-eiland waar ik voor ‘Naked and Marooned’ zat, had ik ’s nachts een keer een droom waarin een Aziatische dame met een boerka mijn vingernagels probeerde te knippen, maar ik duwde haar de hele tijd weg. Ik werd wakker en zag een paar ratten aan mijn vingertoppen knabbelen – ongetwijfeld waren ze afgekomen op de geur van kokosnoot die op mijn vingers was achtergebleven. Een niet zo welkome verrassing.»

HUMO Ratten, tot daar aan toe; in Botswana heb je een keer oog in oog gestaan met een nijlpaard.

Stafford «Dat was beangstigend, ja: ik wist dat er in Afrika meer mensen gedood worden door nijlpaarden dan door eender welk lid van de big five. Een hachelijke situatie, maar gelukkig kon ik snel een boom inklauteren en van daaruit verder filmen.

»Weet je, het klinkt allemaal heel romantisch om in de natuur te leven – je in rivieren wassen en verse vis eten en zo – maar in werkelijkheid is het heel zwaar en vermoeiend. Vooral mentaal dan: halverwege de opnames van ‘Marooned’ zat ik er helemaal door en heb ik een time-out moeten nemen om terug op adem te komen – een tijdlang heb ik toen een psychiater geconsulteerd. Nu ja, je kunt ook moeilijk verwachten dat het helemaal géén effect op je gemoed heeft wanneer je aanhoudend je grenzen opzoekt.»

HUMO Ben je ooit tegen een beschilderde volleybal beginnen te praten, zoals Tom Hanks in ‘Cast Away’?

Stafford (lacht) «Nee, gelukkig niet. Ik had altijd een camera bij me om tegen te praten: ’t komt iets minder onnozel over, me dunkt.»

Bekijk: 'Eating Gecko Raw'