Regina Spektor - Begin to Hope
Regina Spektor, een 26-jarige pianiste die als kind met haar ouders van Moskou naar Brooklyn verhuisde, maakt deel uit van de antifolk-beweging: folkartiesten die liedjes maken waar een serieuze hoek van af is.
Denk aan grillige geloofsgenoten als Devendra Banhart, Sufjan Stevens, Adam Green, de broers Jack & Jeffrey Lewis, Vetiver. Maar denk ook aan Rufus Wainwright en de stilaan onvermijdelijke Antony. Of aan Cat Power, Joni Mitchell, The Dresden Dolls en Björk. En niet te vergeten: aan haar vrienden van The Strokes , met wie Spektor uitgebreid tourde en het fraaie b-kantje 'Modern Girls and Old-Fashioned Men' schreef. Men komt dan vanzelf uit bij 'Begin to Hope', Spektors officiële debuut na twee cd's in eigen beheer en de compilatie 'Soviet Kitsch' .
undefined
Met scheuten pop, soul, electro en trash punk in de blender is 'Begin to Hope' een bruisende cocktail geworden. En zoals een goed gesprek aan de bar ongemerkt van toon kan veranderen, van luchtig naar weemoedig, zo neemt ook Regina Spektor de luisteraar mee: via hapklare muziek (de eerste helft) naar de donkere pianosongs op de tweede helft van de plaat. Opener 'Fidelity' is een beginselverklaring: 'I never loved nobody fully/Always one foot on the ground/And by protecting my heart truly/I got lost in the sounds/I hear in my mind all these voices/I hear in my mind all these words/I hear in my mind all this music'. Spektor schuift er een lichte electrobeat onder, en haar stem klinkt hemels: men is meteen verkocht. Even aanstekelijk zijn daaropvolgend 'Better' (de single), 'Samson' (Joni Mitchell revisited ), 'On the Radio' (in deze toepasselijke Humo onze zizi eraf als u niet meteen meezingt met de uh oh 's op het eind) en 'Hotel Song'. En dat Spektor haar klassieken kent! 'On the Radio' roept herinneringen op aan 'The Clapping Song' van Shirley Ellis, 'Hotel Song' aan 'Just One Look' van Doris Troy. Maar gaandeweg wordt de sfeer duisterder. Hier met Russische zwaarmoedigheid (inclusief de Boris Pasternak -tekstflard in 'Après moi'), daar met een jazzy nachtclub-ondertoon ('Lady' , een eerbetoon aan Billie Holiday ). Ginds met trash punk ('That Time' ), of net sacraal en ingehouden ('20 Years of Snow'). In 'That Time' klinkt dat zo: 'Hey remember that time when you od'd/Hey remember that time when you od'd for the second time/Well in the waiting room while waiting for news of you I hallucinated I could read your mind/And I was on a lot of shit too but what I saw, man, I tell you it was freaky, freaky' . Geen geitenwollensokken in de antifolk! Niks wolligs aan Regina Spektor op 'Begin to Hope'! Op Pukkelpop speelt ze op donderdagavond 17 augustus in de Club, ongeveer gelijktijdig met My Morning Jacket (Marquee) en DJ Shadow (Dancehall). Damn! We zullen van de collega's moeten horen hoe goed the Jackets en Shadow geweest zijn!
