Renate Dorrestein - Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor

Voor de titel van haar nieuwe roman heeft Renate Dorrestein niet op een woord meer of minder gekeken, maar hij slaat wel de spijker op de kop: 'Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor' (Contact) biedt een scherpe, realistische en bijwijlen ook erg geestige blik op de menopauze.

Het volop in de overgang verkerende hoofdpersonage heet Heleen, en ze krijgt het zwaar te verduren. Haar moodswings en bevroren libido zijn nog de minste van haar zorgen: ze breekt zich het hoofd over de uitspattingen van haar zeventienjarige zoon en probeert intussen vruchteloos haar dochter van dertien te beschermen tegen het leven en de liefde. Maar de zwaarste klap krijgt ze wanneer haar moeder wordt getroffen door een herseninfarct en van een fiere dame verandert in een kwijlende peuter. Kommer en kwel alom dus, maar gelukkig wel hier en daar een knipoog: 'Aantal opvliegers vandaag: dertien. Aantal keren aandrang tot het slaan van ma: pas één'.

Het valt Heleen extra zwaar om de zorg voor haar hulpbehoevende moeder op zich te nemen, en gaandeweg wordt duidelijk waar het schoentje wringt: een ongeluk jaren geleden staat als een muur tussen hen in. Sindsdien heeft de moeder - letterlijk - haar ogen van haar dochter afgewend, en die onderneemt nu schuldbewust een ultieme poging om gezien te worden.

Dorrestein laat net als in haar vorige roman 'Zolang er leven is' een scherp afgelijnde plot achterwege, alleen ontgaat het ons waarom ze dat probeert te verdoezelen door een Nicci French-achtig thrillerelement in te bouwen: zelfs zonder de insinuaties dat het slecht afloopt, is dit een meeslepend verhaal. Bridget Jones voor gevorderden!