Net wat we nodig hadden: een plaat met een gimmick. Meer nog: Benny Zen (waarachter nog steeds Peter Houben schuilgaat) doet een gooi naar Beste Gimmick Nationaal: voor ‘Tony the Hindu’ heeft hij tweeëntwintig songs opgenomen van maximum twee minuten, vernoemd naar iemand die Iemand is in de wetenschap of cultuur.

Frederick Vandrommezondag 3 juni 2012, 09:28

Er horen tweeëntwintig videoclips bij en net zo veel kortverhalen, geschreven door auteurs van diverse pluimage: van Herman Brusselmans via Otto-Jan Ham en Kurt Overbergh tot Jean Paul Van Bendegem.

Het luistert nauw om daar muziek bij te verzinnen die de aandacht van de vorm kan afleiden – maar Houben slaagt er (bij vlagen) behoorlijk goed in. Met kleine liedjes die mikken op de kleine ontroering.

't Zijn negligés van songs: weinig om het lijf, maar genoeg om je aandacht bij de les te houden. Favorieten van het huis: ‘Ayrton Senna’, ‘Ringo Starr’en – ‘grass is good for thinking deep’ – ‘Stephen Hawking’.

Denk: de vertelzucht van Adam Green, of de Beck van ‘Mutations’: niets dat uw leven zal veranderen, maar wie zijn geluk uitsluitend van muziek laat afhangen, heeft grotere problemen.

De vorige Benny Zen belandde nog in Humo’s top-25 van 2011, het is bang afwachten hoe ver deze het zal schoppen. Die spanning!

undefined