Review: Cloud Nothings op Pukkelpop 2012
Waren de heren van Cloud Nothings onwel geworden na het aanhoren van Zornik, die de Main Stage opende? Hadden de jonkies zich overslapen? Waren er technische problemen? Feit is dat ze vijfentwintig minuten te laat aan hun set begonnen – omdat ze nog onderweg waren, wist Tomas De Soete ons te vertellen – maar stopten zoals voorzien: we kregen welgeteld drié nummers te horen.
Waar
Club, 12.55
Genre
Indie met een scheut emo-pop-punk.
Hoogtepunt
Van die drie kwam afsluiter ‘No Sentiment’ het hardst aan: zanger Dylan Baldi spuwde de in levensangst gedrenkte lyrics ‘We started a war / Attack on memory / No easy way out / Forget everything / No nostalgia / No sentiment / We're over it / now We're over it then’ nijdig uit, aangedreven door de ongemeen harde meppen van drummer Jayson Gerycz.
Dieptepunt
Zowel het viertal zelf als u hadden zich het optreden wellicht anders voorgesteld: nog voor er één noot gespeeld werd, was er al een deel van het publiek afgedropen. We kunnen het u niet kwalijk nemen: waren we niet zo plichtsbewust, we waren ook naar de Bony King of Nowhere afgezakt. En aangezien er geen tijd was voor een deftige soundcheck, liet het geluid ook te wensen over.
Blikvanger
Witte t-shirts, jeansbroeken en een zanger met een mullet: niets bijzonders, dus.
Quote
‘Komaan, jom!’ – een ongeduldige fan, om 12.40.
‘Sorry we’re late.’ – een enigszins beteuterde Baldi, voor opener ‘Fall in’ ingezet wordt, om 12.55.
undefined
Tweet
Misteld, maar verder zijn we het eens:
undefined
undefined
Applausmeter
undefined