Review: Creep
Het zou een fijne opdracht zijn voor filmstudenten: daal met een camera af in de krochten van de Brusselse metro, laat je verbeelding de vrije loop, en kom terug met minstens drie minuten verontrustende/sfeervolle/bevreemdende beelden (als opwarmer m...
Het zou een fijne opdracht zijn voor filmstudenten: daal met een camera af in de krochten van de Brusselse metro, laat je verbeelding de vrije loop, en kom terug met minstens drie minuten verontrustende/sfeervolle/bevreemdende beelden (als opwarmer mag u vooraf de metroscènes uit 'Jacob's Ladder' en 'An American Werewolf in London' bekijken). Christopher Smith toont in 'Creep' alvast hoe het níét moet: Smith mocht in de Londonse Subway kílometers pellicule opschieten, maar veel metro-atmosfeer wist hij niet vast te leggen. Franka Potente, die na 'Lola Rennt' en 'The Bourne Identity' nog stééds niet blijkt uitgerend, speelt een jonge griet die de laatste trein mist en in de donkere tunnels op de loop moet voor horden ratten, een enkele wellusteling, en een kannibalistische mutant die zich sinds enige jaren in een ondergronds laboratorium ophoudt. In het begin telden we nog twee of drie goeie suggestieve beelden, maar Smith laat zijn film snel verpieteren tot een vervelende aaneenrijging van bloederige slachtpartijen en gore folterscènes. En dat de mutant - een kruising tussen de Fly, het Michelin-mannetje en een rechtop lopende lintworm - meer proestbuien dan doodsangst verwekt helpt 'Creep' ook niet bepaald vooruit. 'Creep'? Crap!
