Review: Delphic op Rock Werchter 2010 (Pyramid Marquee)

Fuifje gehad, en dat terwijl de slaap nog in onze ogen woonde: Delphic opende vanochtend (even voor enen, volgens de Werchteriaanse tijdsrekening is dat óchtend, ja) de Marquee in grandeur. Buiten begon het te hozen, binnen heerste bijzonder aimabele electrorock.

Het optreden

Delphic - uit Manchester - wordt her en der gepitcht als het next best thing, en jawel: wij verwedden er onze integrale vuvuzelacollectie op dat we ze volgende keer een paar stekken hoger op de affiche vinden. In de Marquee tapten James Cook en vrienden melodieuze indierock op een bedje van uit de jaren 80 geëvacueerde beats, synths en andere elektronische leukigheidjes. Het resultaat: een hitserige, floorfillende set waar zonder schaamte een stijldansje op gepleegd kon worden. Red Lights' begon als uitbundige The Notwist en eindigde als pompende techno, This Momentary' klonk als superieure Chemical Brothers, en tussendoor moesten we denken aan Bloc Party, Arcade Fire, de betere club tunes, en seks. Dat laatste omdat wij vannacht pas voor het eerst dit festival wat vrouwelijks in ons tentje mogen verwelkomen - wish us luck!

Hoogtepunt

Counterpoint'. Terminaal verzuurde kuiten hadden niets te kleppen: dánsen, verdorie!

Quote

None: er werd gewoon muziek gemaakt.