Review: Deon Meyer - 13 uur
Een beestachtige moord in een broeierige miljoenenstad, en een getroebleerde flik die de raadselachtige zaak mag oplossen: veel meer heeft een geroutineerde thrillerschrijver doorgaans niet nodig om de lezer een shot spanning te zetten.
Maar de Zuid-Afrikaan Deon Meyer (53) wil méér: in ’13 uur’ vult hij het beproefde recept aan met een tweede moord, een adembenemende dubbele klopjacht, raciale spanningen, foltering, corruptie en mensenhandel - en een beetje politiek gekonkel als dessert. Dat alles vindt z'n beslag in welgeteld... dertien uur.
Het begin: Om 05.36 uur rent ze de steile helling van de Leeuwenkop op, haar sportschoenen roffelen vinnig op het brede, onverharde pad. Op dat moment vinden de vroege stralen van de zon haar als een zoeklicht tegen de berghelling.
Het eind: Het was een lange dag en heel zwaar. Ik heb veel aan je gedacht en je gemist. Maar ik heb een beroemde zangeres ontmoet en ik ben bevorderd. Je vader is vandaag hoofdinspecteur geworden.
De feiten: Inspecteur Bennie Griessel wordt ’s ochtends heel vroeg uit zijn bed gebeld: een jonge, Amerikaanse rugzaktoeriste is de keel overgesneden. Of hij even snel en efficiënt de dader(s) kan klissen? Dat soort akkefietjes is uiteraard niet goed voor het internationale toerisme in Kaapstad. Nog voor zijn onderzoek goed en wel is gestart, krijgt Griessel een tweede moord op zijn bord: een beroemde muziekproducent is doodgeschoten.
Het moordwapen werd gevonden naast zijn stomdronken vrouw, een voormalige zangsensatie. Terwijl Griessel zich door het helse verkeer van de ene crime scene naar de andere rept, rolt het bericht binnen dat ook de vriendin van de vermoorde rugzaktoeriste is verdwenen.
De ervaren Griessel krijgt van zijn superieuren de opdracht om mentor te spelen voor de twee jonge onderzoeksteams. Dat is allesbehalve een sinecure in een politiekorps waar, twintig jaar na het officiële einde van de apartheid, blanken, zwarten en kleurlingen hun steile ambities willen waarmaken, en moeizaam zoeken naar een manier om samen te werken.
De dader: Deon Meyer, een blanke Zuid-Afrikaan, is een voormalig journalist en copywriter voor een reclamebureau. Sinds 2000 is hij succesauteur: zijn bekroonde boeken zijn in vijfentwintig talen vertaald en worden wereldwijd verkocht. Toch is hij hier zo goed als onbekend.
Tussen 1999 en 2006 verscheen vier van zijn boeken in het Nederlands, maar ze belandden snel in de ramsj. Onbegrijpelijk, maar met ‘13 uur’ komt daar ongetwijfeld verandering in, want het vernuftige verhaal biedt veel meer dan het klassieke spannende boek.
Je krijgt niet alleen een insiderblik in de microkosmos van een gekleurd politiekorps, je leert tegelijk ook Kaapstad kennen, een metropool die ondanks de armoede, criminaliteit en lastige raciale verhoudingen bijzonder aantrekkelijk lijkt. Het hele verhaal wordt bovendien in zo’n razend tempo verteld dat je als lezer constant naar adem snakt.
undefined