Review: Deus op Cactusfestival 2013
'Here comes, here comes the night train.' dEUS bulderde als een pletwals door het Minnewaterpark.
dEUS zou sinds vorig jaar compleet tureluur gespeeld zijn: verrassen en beklijven doen ze nog zelden, zo wordt her en der beweerd. En Tom Barman - twintig jaar heerschappij in de benen - zou inmiddels z'n beste kruit verschoten hebben. Onzin, dikke onzin: 'The Architect', 'Constant Now' en 'Instant Street' klopten in het Minnewaterpark aan als onschuldige schoolkinderen, maar bleken vijf minuten later stinkende nachtraven die gekomen waren om te plunderen.
Saai? Nooit. Alleen reed een bijzonder makke versie van 'Girls Keep Drinking' zich wel erg onhandig klem tussen de grandeur van 'Little Arithmetics' en 'Quatre Mains'. dEUS scheurde, streelde, verkocht een ferme lel in de onderbuik, en spuwde met 'Sun Ra' en 'Theme From Turnpike' de mooiste straatkinderen ooit uit. En alsof één ravage nog niet genoeg was, kwam 'Bad Timing' met felle mistlampen aangereden - zo'n song waar elke zelfrespecterende muzikant zijn klokkenspel en harem voor zou verpatsen.
'Roses' - ieder mens zijn klein geluk - en 'Suds & Soda' namen het laatste sloopwerk voor hun rekening - Klaas Janzoons leidde de dans, wereldwonder Mauro Pawlowski en een ijzersterke Stephane Misseghers volgden in zijn zog. Geen idee wie uiteindelijk voor de kosten zal opdraaien, maar dEUS is het al zeker niet. Toch maar eens naar een verzekeringsmakelaar bellen.
Het moment
'She leaves me, deceives me and takes those flowers just to please me.' De komende weken hangt u vast aan 'Roses', dEUS' mooiste.
Het publiek
U kwam voor Beach House en dEUS. U kreeg Beach House en dEUS.
Quote
'Daan is beter', sms'te ze mij. Laat dat huwelijk maar zo, meisje.
Tweet
