Review: Division of Laura Lee - Das Not Compute

Nog maar eens tegen de gitaarboom geschopt. Vielen er onder andere uit: Division of Laura Lee, vier jonge Zweden die op 'Das not Compute', hun vierde plaat al, opvallend cleane garagerock spelen - je hoort de garage wel een beetje, maar je ruikt ze niet. Bent u nog mee? Fijn, want dit gezegd zijnde, moeten we toegeven dat er een paar verdomd fijne nummers op deze cd staan. 'Does Compute' is er zo een: denk aan een goeie single van Black Rebel Motorcycle Club, met een bigger than life-sound, korrelige riffs en een glorieus refrein. In 'Endless Factories', ook bijlange niet mis, wordt eerst geduldig een geweldige groove gelegd, waarna de song er breed over wordt uitgesmeerd. De groove is beter dan de song, maar daar komt men door het headbangen pas achter als beide afgelopen zijn. Zowel het zweverige 'Breathe Breathe' als de naar het einde toe op hol slaande rocker 'Loveless' komen ergens uit in de buurt van The Jesus and Mary Chain, wat na de vergelijking met BRMC niet echt verwonderlijk is, maar er zijn slechtere buurten om rond te hangen. Voor één nummer hebben de heren de Zweedse superster Nina Persson weten te strikken, en het is aandoenlijk hoe ze voor haar hun best doen: 'Dirty Love' is een woest om zich heen slaande song met een oersimpel poprefrein, dat door de terloopse, opwindende kreetjes van Persson naar een hoger niveau gestuwd wordt, catchy as hell en, als u het ons vraagt, een geheide hit. Daarmee hebben we het goede nieuws zowat gehad, en over het slechte nieuws wordt dit keer gezwegen, want er is al ellende genoeg. Te onthouden: 'Das not compute' is geen slechte plaat en bevat een handvol echt goeie nummers, maar weegt als geheel te licht en klinkt voor onze oren net iets te proper. Wacht voorlopig even de singles af.