Review: Game-review: 'Batman: Arkham Origins Blackgate Review'

Batman: Arkham Origins Blackgate is geen poging om een consolewaardige Batman-game naar de handhelds te brengen. Een goede beslissing, want juist door dat stapje achteruit, doen zich hele nieuwe mogelijkheden voor. Helaas weet ontwikkelaar Armature Studios die maar in beperkte mate te benutten.

De Dark Knight infiltreert dit keer de gevangenis Blackgate. Na een explosie hebben The Joker, Penguin en Black Mask ieder één van de drie vleugels van het complex overgenomen. Aan Batman de taak om hen één voor één te verslaan en de orde te herstellen. Een klassiek Batman-script dat zelfs wel erg lijkt op dat van Arkham Asylum uit 2009, maar het is de gameplay die deze Blackgate zo onderscheidt van de andere Arkham-games.

Batman: Arkham Origins Blackgate is namelijk geen third person actiegame zoals zijn grotere broers, maar een sidescroller. Dat betekent echter niet dat de hele Batman-formule zomaar overboord wordt gegooid. Onder andere het bejubelde free flow vechtsysteem inclusief het counteren heeft de transitie van 3D naar 2D goed doorstaan. Ook het losrukken van ventilatieroosters en het klimmen met de Batclaw is allemaal bekende koek, maar toch speelt en voelt de game heel anders.

In Arkham Origins Blackgate ligt de nadruk meer op het verkennen van de omgeving. Daarvoor zal Batman regelmatig een beroep doen op zijn detectiveskills. Op zowel de PS Vita als de 3DS activeer je de speciale Detective Mode door de touchscreen aan te raken, waardoor interactieve objecten in de omgeving oplichten. Zo zie je eenvoudig welke muur met een kleine explosie is op te blazen, of op welke manieren je de omgeving kunt gebruiken om vijanden af te leiden. Maar zoals altijd met Batman is dat makkelijker gezegd dan gedaan.

Metroid Origins

Naar voorbeeld van Metroid is namelijk niets wat het lijkt in Batman: Arkham Origins Blackgate. Jij wil die ene muur opblazen? Leuk bedacht, maar je hebt aanvankelijk geen enkele gadget om dat mee te doen. Zaak dus om de explosieve gel te zoeken die ergens in de gevangenis verstopt ligt. Zo loopt de vleermuisman zich de benen uit het lijf om alle uithoeken van de penitentiaire inrichting af te struinen en de gadgetriem zo snel mogelijk compleet te krijgen.

Deze Metroidvania-achtige stijl van spelen en verder komen heeft altijd al in de Batman Arkham-games gezeten, maar is in Blackgate nog nadrukkelijker aanwezig. Niet zo vreemd, als je bedenkt dat ontwikkelaar Armature is opgericht door mensen die aan Metroid Prime hebben gewerkt. Je mag bijvoorbeeld zelf bepalen in welke volgorde je The Joker, Penguin en Black Mask aanpakt, wat nog meer uitnodigt tot zelf de gevangenis verkennen en te zien hoe ver je komt. De volgorde waarin je de vijanden oprolt heeft ook nog eens een (kleine) invloed op het verloop van het verhaal.

Met diepte

Ondanks het zijaanzicht is Batman: Arkham Origins Blackgate niet volledig 2D. Er zit weldegelijk diepte in de game en dat geeft deze game zo’n uniek karakter, met name tijdens het vechten. Vijanden kunnen volledig om Batman heen manoeuvreren waardoor je niet alleen links en rechts klappen uitdeelt, maar gewoon in 360 graden om je heen, net als op de consoles. Ook loopt Bats regelmatig om hoekjes of de diepte in. De wereld is dus echt 3D. Met alleen maar van links naar rechts lopen kom je al snel muurvast te zitten en dat moedigt het veelvuldig gebruiken van de Detective Mode weer aan.

Er kleeft echter wel een nadeel aan dat gebruik van diepte. De kaart is namelijk een 2D-weergave van een 3D wereld en dat zorgt voor problemen. Links is op de kaart soms rechts, er wordt niet altijd onderscheid gemaakt tussen verdiepingen, en wat er op de kaart gebeurt als je de diepte ingaat is al helemaal niet te voorspellen. Je hebt dus een goed richtingsgevoel nodig wil je niet hopeloos verdwalen in de doolhofachtige gangen van Blackgate. Om je niet helemaal tot wanhoop te drijven als je een tijdje niet gespeeld hebt, vertelt Batman gelukkig wel hardop wat hij ook al weer aan het doen is als je de game opnieuw opstart.

Maar niet alleen door de onduidelijke kaart verliest het backtracken na een tijdje zijn glans. Vijanden repspawnen niet, waardoor gangen waar je al eens bent geweest bij een tweede bezoekje een uitgestorven bedoening zijn. Ook bestaat het merendeel van de verborgen items uit nieuwe kostuums en niet uit zwaardere bepantsering of betere wapens, zoals je toch eigenlijk zou hopen. Tot slot zijn de checkpoints soms vreemd geplaatst. Zelfs na een bossfight is het niet vanzelfsprekend dat de game meteen opslaat. Daardoor wil soms wat progressie onverwachts verloren gaan als je de game afsluit.

Toch krijgt Batman: Arkham Origins Blackgate niet de kans echt saai te worden, daarvoor is de game simpelweg te kort. In slechts vijf uur heb je vrijwel alle geheimen die Blackgate herbergt gezien en zijn de credits achter de rug.

Deze game is getest op de PS Vita.

Batman: Arkham Origins Blackgate is een goede en originele poging om de Batman-formule naar de handheld te brengen. Het vernuftige gebruik van diepte in deze sidescroller en de implementatie van onder andere het vertrouwde freeflow vechtsysteem is Blackgate bij tijd en wijlen een feest om te spelen. Backtracken verliest echter na een tijdje zijn glans door het gebrek aan vijanden en de tegenwerkende landkaart. Bovendien is de game simpelweg te kort om uit te groeien tot een topgame.

Cijfer: 7½

Pluspunten:

Veel vrijheid

2,5D goed uitgewerkt

Nodigt uit tot verkennen en backtracken

Minpunten:

Map werkt niet goed

Backtracken na een tijdje saai

Veel te kort

Matig checkpointsysteem

Bron: InsideGamer.nl