Review: Game-review: 'Grand Theft Auto: Vice City iOS review'

Nog niet zo lang geleden hield je een game zoals Grand Theft Auto: Vice City spelen op iets kleins zoals je telefoon voor onmogelijk, maar tien jaar later kan het gewoon. De complete stad, alle radiozenders en iedere missie in de palm van je hand. De toekomst is nu. Er is alleen één probleem: de toekomst heeft geen knoppen.

Vice City heeft in een decennium weinig ingeboet wat betreft originaliteit, humor en setting. Het fictieve Miami in de jaren tachtig staat bol van de clichés en verwijzingen naar films, tv-programma’s en muziek en dat werkt nog steeds bijzonder goed. In veel opzichten voelt Vice City daarom stukken minder gedateerd aan dan GTA III. Datzelfde kan helaas niet gezegd worden van de besturing.

Aangezien deze GTA oorspronkelijk bedacht is voor controllers sluit de besturing niet bepaald aan op het touchscherm van de iPhone of Android. Alle knoppen en sticks die je nu moet missen worden in deze heruitgave vertaald naar drukpunten op het scherm. Met wisselend effect.

Autorijden is bijvoorbeeld nog goed te doen. Gas geven en een beetje bochtjes maken in allerlei strakke bolides is best onder de knie te krijgen. Hetzelfde kan helaas niet gezegd worden over de besturing tijdens de vuurgevechten. Het is vaak niet alleen een gevecht met de vele handlangers van de topcriminelen die Vice City rijk is, ook de camera is een vijand om rekening mee te houden.

In veel opzichten zijn het problemen die Vice City tien jaar geleden ook plaagde. Het wordt alleen verergerd door het gebrek aan knoppen, waardoor je niet altijd je vingers op de juiste plaats neerlegt. Met een beetje oefening lukt het aardig, maar zo lekker spelend als met een controller gaat Vice City op iOS of Android nooit worden. Helemaal vloeiend loopt de game bovendien ook niet. Er is bijvoorbeeld een duidelijke hapering merkbaar wanneer je een brug oversteekt naar het tweede eiland.

Dat is jammer, want Vice City mag dan wel niet meer de mooiste zijn, een leuke game is het nog steeds. Een betere antiheld sinds Tommy Vercetti hebben we bijvoorbeeld nog niet voorbij zien komen in een Rockstar-game. Deze door Ray Liotta ingesproken boef is precies het type hoofdpersoon dat je in een GTA-game nodig hebt. Hij heeft een lekker grote bek, een scherp gevoel voor humor en dat alles met een kledingstijl waar je u tegen zegt. Tommy’s weg naar macht in Vice City is er eentje vol rare figuren. Van bendebazen die niets liever doen dan over hun ‘’cojones’’ praten tot partners in crime met een minderwaardigheidscomplex.

Het verhaal van Tommy is helemaal tof omdat je merkbaar de criminele ladder bestijgt. Nadat hij een opvliegende Zuid-Amerikaan om het loodje heeft gelegd is Tommy ineens één van de machtigste mannen van de stad. Dat betekent dat hij delen van Vice City, zoals garages en clubs met groot gemak op kan kopen. Als stinkend rijke boef scheur je vervolgens in een kleurige cabriolet over de boulevard van Vice City met een ietwat foute, maar daarom niet minder gave soundtrack op de achtergrond. In geen enkele andere GTA voel je je zo’n enorme baas.

Het is juist daarom zo jammer dat de game zich niet zo lekker laat spelen tijdens de actievollere missies. De game probeert de brakke besturing zoveel mogelijk te compenseren door je op allerlei manieren tegemoet te komen. Leg je het loodje tijdens een missie dan krijg je bijvoorbeeld meteen de mogelijkheid om hem snel opnieuw te proberen. In de opties is het daarnaast mogelijk om de plaatsing van iedere knop op het scherm geheel naar eigen smaak aan te passen. Het lost alle problemen natuurlijk niet op, maar met een beetje schuiven zorg je er wel voor dat je niet plotseling achteruit kijkt als je tijdens een achtervolging linksaf wilt gaan.

Grand Theft Auto: Vice City is gespeeld op een iPhone 4S.

Door de gebrekkige besturing komt Vice City niet zo goed tot zijn recht als tien jaar geleden. Dat is spijtig, want op het gebied van stijl en sfeer blijft Vice City echt onovertroffen. De iPhone- en Android-versie van Vice City zijn dus duidelijk de inferieure uitvoering, maar ze kunnen er mee door voor wie per se draagbaar zijn neus vuil wil maken aan coke, seks en new wave.

Cijfer: 7-

Pluspunten:

undefined

Vice City op je telefoon

Stijl blijft ongekend

Geweldige soundtrack

Minpunten:

undefined

Besturing is behoorlijk flut

Kleine technische problemen

Bron: InsideGamer.nl