Review: Game-review: 'Jak and Daxter Trilogy Vita Review'

PlayStation-iconen Jak & Daxter zijn nu ook speelbaar op de PlayStation Vita! Helaas gaat het hier niet om een nieuw deel, maar om de Jak & Daxter Trilogy; een heruitgave van de eerste drie PlayStation 2-games die ontwikkeld werden door Naughty Dog (Juist, dezelfde studio achter Uncharted en The Last of Us). Nu zouden drie tijdloze klassiekers voor drie tientjes alsnog een goede reden tot juichen zijn, maar dan moeten de games wel goed zijn overgezet.

The Framedropping Legacy

En om maar gelijk met de deur in huis te vallen: De Jak & Daxter Trilogy is dat niet. Illustrerend is dat je bij Jak & Daxter: The Precursor Legacy in de opties nog de trilfunctie van de controller kunt aanzetten. Dit specifieke voorbeeld is misschien een kleinigheid dat nergens het spelplezier hindert, maar het is één van de vele dingen die verraden dat deze games totaal niet geoptimaliseerd zijn voor de handheld. The Precursor Legacy heeft bijvoorbeeld een framerate die over het algemeen net te laag ligt om comfortabel te spelen en ook wanneer er meer actie in beeld is bij Jak II en Jak 3, weet de framerate zich niet staande houden. Het maakt de games niet onspeelbaar, maar het stoort wel. En dat terwijl de games op de PS2 juist uitblonken in onder andere hun stabiliteit.

Een ander minpunt bij de Jak & Daxter Trilogy op de Vita, is de besturing. Bij The Precursor Legacy heb je er nog nauwelijks erg in dat de Vita minder knoppen heeft dan de PlayStation 2-controller, waar de games oorspronkelijk voor gemaakt zijn. Maar bij de wat meer gecompliceerde Jak II en met name bij Jak 3 mis je die extra knoppen weldegelijk. Sony heeft het gemis van de L2, R2, L3 en R3 opgevangen door de aanrakingsgevoelige rearpad van de Vita in vier delen te verdelen. Klinkt even simpel als geniaal, maar dat is het in de praktijk niet. Het is te onduidelijk waar de ene ‘knop’ ophoudt en de volgende begint en bovendien voelen die twee extra ‘knoppen’ op de achterkant niet logisch en intuïtief (bij de PS2-controller zat de L3/R3 immers voorop de controller). Bovendien zijn de tutorials door deze verschillen verschrikkelijk onduidelijk. Tijdens de eerste race met een zandbuggy in Jak 3 wordt middels een icoontje wel uitgelegd dat één van de rearpad-vlakken wordt gebruikt om te boosten, maar welke mag je lekker zelf uitvogelen. Kortom: de besturing is ontzettend behelpen. Gratis tip voor Sony: gebruik voor de L3/R3 volgende keer de onderste hoeken van de touchscreen en reserveer de rearpad voor alleen de L2/R2-knoppen. Dat werkte bij Sly Cooper: Thieves in Time tenslotte ook perfect.

Tijdloze klassiekers

Doodzonde dat deze technische ongemakken de Jak & Daxter Trilogy opbreken, want de games blijken ruim twaalf jaar na de release van het eerste deel het predicaat ‘tijdloos’ volledig waar te maken. De verrassend gedetailleerde spelwerelden nodigen stuk voor stuk uit om van binnen en van buiten te verkennen. Enkel de woestijn uit de derde game oogt anno 2013 wat kaal, met name doordat je voertuig geen enkel spoor in het zand nalaat. Aan een enkel detail merk je dat dit games op leeftijd zijn, maar je zult echt naar dit soort ouderdomsrimpels moeten zoeken. Jak’s kleding en Dax’ oren en straat wapperen bijvoorbeeld fraai in de wind. Over het algemeen spelen de games nog net zo goed, nee, beter dan menig hedendaagse game, ware het niet voor de technische mankementen die deze uitgave met zich meebrengt.

Misschien nog wel het grootste pluspunt aan de serie, is de diversiteit tussen de delen. Waar in veel series de delen vrij veel op elkaar lijken, is geen Jak-game hetzelfde. Jak & Daxter: The Precursor Legacy is een hele vrolijke platformer. De kleurrijke wereld vol fantasierijke figuren ligt aan je voeten en het enige ‘kwade’ in de game, is de nemesis. Zo anders is Jak II, waarin het sombere betonnen Haven City het toneel vormt en de nieuwe Jak alleen al duisterder is dan al het duistere uit het eerste deel. Door de open opzet, de vliegmobielen die je te allen tijde kunt ‘lenen’ en de gevechten die nu meer leunen op het gebruik van vuurwapens, werd Jak II destijds zelfs weleens vergeleken met GTA. Een tikkeltje overtrokken misschien, maar het mag duidelijk zijn dat Jak II een wereld van verschil is met The Precursor Legacy. En om alles te overtreffen is er nog het derde deel, waarin Haven City én de omliggende woestijn vrij te verkennen zijn met diverse voertuigen. Door die weidse opzet ligt in het derde deel de nadruk nog meer op voertuigen dan in het tweede deel. En verhaaltechnisch heeft Naughty Dog de uiteenlopende games ook nog eens knap aan elkaar geknoopt! Je zult je in ieder geval met deze drie games niet snel vervelen, want in herhaling vallen doen ze niet.

Nostalgisch traantje van verdriet

Daarom is het zo dood- en doodzonde dat Sony het technische gedeelte van de Jak & Daxter Trilogy niet op orde heeft gekregen. Met een stabiele framerate en goede besturing zou deze trilogie vandaag de dag nog steeds een feest zijn om te spelen. Nu krijgen nieuwkomers een verkeerd beeld van deze geweldige klassiekers, terwijl de nostalgische fans zich bij elke framedrop van binnen wel op kunnen vreten. Wie thuis ook een PlayStation 3 heeft staan, kan gelukkig zonder bijkomende kosten de superieure, vloeiende en heerlijk wegspelende PlayStation 3-versie van de trilogie spelen. De collectie is namelijk Cross-Buy, dus de PS3-versie is na aanschaf gratis te downloaden (helaas op dit moment alleen van toepassing op digitale exemplaren). Gek genoeg zijn saves tussen beide versies niet uit te wisselen. We kijken haast niet meer op van de zoveelste technische misser. Had Sony deze collectie maar iets meer liefde gegeven. Dan zou dat traantje dat in onze ooghoek ontstond bestaan uit puur nostalgisch geluk, zonder dat beetje verdriet dat er nu bij zit.

Deze game is gespeeld op de PlayStation Vita

Deze specifieke Vita-versie van de Jak and Daxter Trilogy doet deze serie helaas niet genoeg eer aan. Door onder andere problemen met de framerate en soms ongemakkelijke besturing gaat een groot deel van de magie van deze klassiekers verloren. Het is daardoor aanvankelijk moeilijk te bevatten waarom deze games op de PlayStation 2 zo’n legendarische status verwierven. Wie echter door de technische mankementen heen prikt en de uitgebreide, ontzettend afwisselende reis van het kleurrijke Misty Island, via het sombere Haven City naar het stoere Spargus maakt, komt daar hopelijk alsnog achter.

Cijfer: 6

Pluspunten:

Drie geweldige klassiekersIedere game is totaal anders

Minpunten:

Veel framerate-problemenRammelende besturingSaves niet uit te wisselen met de PS3

Bron: InsideGamer.nl