Review: Game-review: 'Metal Gear Rising: Revengeance Jetstream Sam DLC Review'

Metal Gear Rising: Revengeance speel je niet vanwege het verhaal of de emotionele ontwikkelingen van personages. Toch zijn er fans die uitgebreid bespreken hoe Raiden zich ontwikkelt als persoon, wat de diepere gedachtegang is achter Metal Gear Rising, en wat voor politieke en sociologische punten Kojima aan de kaak stelt met deze game. De meeste gamers die Metal Gear Rising tof vinden, vinden het echter niet zozeer tof vanwege het (achterlijke) verhaal, zij spelen de game om zichzelf uit te dagen en beter te worden. De Jetstream Sam DLC laat het verhaal van Samuel Rodrigues zien; hoe hij zich bij de Desperado groep gevoegd heeft. Althans… het laat zien hoe hij met hen in contact gekomen is, soort van.

Waarom? Daarom.

Metal Gear Rising is een domme en oppervlakkige game waarin de enige personages met een minuscuul beetje diepgang/menselijkheid toch wel Raiden en Sam zijn. De Jetstream Sam DLC is in dat opzicht een logische keuze vanuit Platinum Games. Het verhaal van de DLC opent met een gesprek tussen Monsoon en Armstrong, belangrijke mannen bij Desperado en eindbazen uit het hoofdverhaal. Ze spuien wat onzin over politiek, Armstrong laat zijn hekel aan bloesembomen blijken en dan schakelen we over naar Sam. Hij betreedt het riool omdat hij Desperado wil infiltreren. Waarom? Omdat slechteriken dood moeten, daarom.

Dit riool oogt precies hetzelfde als het riool uit het hoofdverhaal. Ook latere levels zijn gemaakt van oude assets, dus ik had constant het gevoel dat ik alles al gezien had. Niet alleen de omgevingen, ook de vijanden kwamen me allemaal bekend voor, inclusief eindbazen en hun patronen zijn overgeheveld uit het hoofdverhaal. De Jetstream Sam DLC geeft niet voldoende het gevoel dat je echt iets nieuws beleeft met een ander personage omdat vrijwel alles hetzelfde oogt, behalve het personage.

Want Sam vecht zeker niet zoals Raiden dat doet. Raiden is de snelle ninja, gracieus en behendig. Sam is ook behendig, maar hij is een stuk langzamer dan zijn tegenhanger. Hij is echter wel iets krachtiger en heeft een paar coole moves, al heeft hij ook minder combo’s en is hij niet te upgraden zoals Raiden. Om Sams health en energiebalken te vergroten, moet je in de levels upgrades vinden die in stalen kisten verstopt zitten. Toen ik (na een half uurtje spelen) ontdekte dat je Sam op deze wijze sterker moet maken, en dat je hem niet kunt aanpassen door combo’s en vaardigheden te kopen met battle points, had ik sterk het vermoeden dat Platinum Games niet beseft wat het sterkste punt van Metal Gear Rising is.

Kwaadaardig lachen

Dat vermoeden werd bevestigd toen ik nog een half uur later klaar was met de DLC. In ongeveer een uur tijd, misschien iets meer, ben je door deze DLC heen. “Tien euro voor hooguit anderhalf uur DLC is veel te duur,” hoor ik menig lezer al denken. In veel gevallen heb je gelijk, maar een hack ’n slasher als Metal Gear Rising kan een uitzondering zijn. Het doel van Rising is om te trainen zodat je sneller en beter wordt, waardoor je vijanden met gemak en gratie verslaat. In de volledige game is een ietwat korte singleplayer toegestaan, omdat het spel ontworpen is als een soort parcours. Hoe je dit parcours doorloopt, vul je in aan de hand van wapens, combo’s en andere upgrades die je kiest. De eerste keer heb je het verhaal en je upgrades als reden om te spelen, daarna doorloop je de campaign nogmaals voor de laatste combo’s en vaardigheden die je eventueel nog gemist hebt, waarna je praktisch heer en meester bent in Rising.

De Jetstream Sam DLC volgt dit concept niet. Het wil een verhaal vertellen, maar dit wordt amper verteld; Sam arriveert bij de Desperado groep, heeft hier een paar eindbaasgevechten en sluit zich aan. De cutscene na het laatste gevecht slaat helemaal nergens op, en de ‘ontwikkeling’ van Sam is gerust achterlijk te noemen. Hij vecht tegen Desperado, want hij vecht tegen onrechtvaardigheid - zoals Raiden dit ook doet. Na het laatste gevecht lacht de grote slechterik kwaadaardig en Sam begint met hem mee te lachen. Alle principes die hij uitgekraamd heeft, elk minuscuul beetje menselijkheid en ontwikkeling dat je van hem gezien hebt in het hoofdverhaal, worden allemaal overboord gegooid met dit moment.

Metal Gear Rising is geen sterke verhalende game, het is een game waarin je jezelf wilt trainen, je wilt beloond worden voor je harde werk. Platinum Games snapt niet wat ze de speler moeten bieden. Maak een aparte modus waarin je de levels van het hoofdverhaal zo snel en goed mogelijk moet voltooien - geen cutscenes - en stel verschillende personages beschikbaar als DLC. Breng daarbij meer levels en wapens uit, vul de game met content die mensen beloont voor goed of langdurig gamen. Op deze manier zullen spelers verschillende tactieken per personage bedenken en gaan ze het vechtsysteem tot op de bodem uitzoeken. Maar dit is niet wat Platinum Games biedt. Ze maken een paar gebieden die amper te onderscheiden zijn van de volledige game, inclusief vijanden en eindbazen, creëren een paar nieuwe VR-missies, en ze laten je dit doorlopen met Jetstream Sam.

Tien euro voor één uur gameplay is gewoonweg teveel wanneer vrijwel alle content gerecycled is. Het verhaal is achterlijk en doet juist afbreuk aan het personage Sam. En omdat je hem niet in het hoofdverhaal kunt gebruiken en upgraden naar eigen wens, valt er niet veel te beleven met hem - buiten de optionele VR-missies. Deze DLC is alleen geschikt voor de echte hardcore fans die zelfs het schrijnend slechte verhaal van Rising prachtig vinden en de game nog steeds met regelmaat spelen. Alle andere gamers kunnen deze DLC rustig negeren.

Cijfer: 5

Pluspunten:

Jetstream Sam heeft wel coole moves

Minpunten:

Gerecyclede omgevingen, vijanden en eindbazenVerhaal doet afbreuk aan SamWeinig tot geen replaywaarde

Bron: InsideGamer.nl