Review: Gamereview: 'Professor Layton versus Phoenix Wright: Ace Attorney review - Puzzelprofessor vs topadvocaat'

Er zijn van die combinaties die op het eerste gezicht een beetje vreemd lijken, maar toch verrassend goed weten uit te pakken. Marvel versus Capcom, saté versus pannenkoeken en Biggie Smalls versus Thomas de stoomlocomotief zijn stuk voor stuk samenvoegingen die bij elkaar passen als olie en water maar die toch verrassend goed werken. Datzelfde geldt ook voor de ontmoeting van een zekere puzzelprofessor en een topadvocaat.

Zo onwaarschijnlijk vreemd is de combinatie van de Layton en Phoenix Wright-serie trouwens ook weer niet. Beide games nemen elementen van ouderwetse point-and-click-games met heel veel tekst en ze zijn allebei niet bang om je af en toe een hersenkraker voor te leggen. In het geval van Layton gaat het dan vooral om rechttoe-rechtaanpuzzels terwijl het in de Phoenix Wright-games de kunst is om gaten te prikken in de getuigenissen van verdachten in de rechtbank.

De werelden van Layton en Wright komen met elkaar in aanraking wanneer beide heren een geheimzinnig meisje ontmoeten die afkomstig is uit een mysterieuze stad genaamd Labyrinthia. Dat niemand ooit gehoord heeft van deze plek roept al aardig wat vragen op, maar nog veel vreemder is het feit dat men in dit middeleeuwse stadje nog heilig gelooft in het bestaan van heksen. Jonge dames die verdacht worden van hekserij komen daarom zonder pardon op de brandstapel terecht.

Team versus
Voor deze lugubere straffen moeten Professor Layton en zijn assistent Luke samen met Phoenix Wright en de immer behulpzame Maya Feye een stokje steken. De term versus in de titel is daarom een beetje misplaatst, want de twee duo’s werken vooral samen om de geheimen van Labyrinthia te ontrafelen en te voorkomen dat er meer onschuldige meisjes levend verbrand worden.

Dat doe je onder andere door als Phoenix Wright plaats te nemen in de verdedigbank tijdens de heksenprocessen. Door het bewijsmateriaal goed op orde te hebben en door op het juiste moment de ondervraagde met de neus op de feiten te drukken moet je ervoor zorgen dat er geen onschuldige mensen in de hens worden gezet.

Wie wel eens een Phoenix Wright-game heeft gespeeld zal het allemaal wel bekend voorkomen. De gameplay-elementen plus het typische maffe gevoel voor humor zijn allemaal aanwezig. Het verschil zit hem vooral in de kleine details. In plaats van de wetten en regels van de echte wereld dien je nu rekening te houden met magie, toverstaffen en meerdere hysterische ooggetuigen die je deze keer tegelijk ondervraagt. Dat laatste zorgt ervoor dat verhalen constant aangepast worden en dat de mensen in de verklaringsbank ook op elkaars onwaarheden reageren.

Professor in puzzelkunde
Professor Layton staat Phoenix zo nu en dan bij in de rechtbank, maar houdt zich vooral bezig met het oplossen van de raadsels van Labyrinthia. Net zoals in zo’n beetje iedere andere Layton-game loop je veel rond, praat je hier en daar wat met mensen in de omgevingen en los je puzzels op die voor de verandering degelijk zijn geïntegreerd in het verhaal. Zo hoef je niet zonder enige logische verklaring een paar lucifers op de juiste manier neer te leggen, maar los je daadwerkelijk een probleem op voor een inwoner van Labyrinthia.

De puzzels en rechtszaken wisselen elkaar goed af en dat is wel zo fijn want Professor Layton versus Phoenix Wright is een behoorlijk lange game. Wie een beetje snel leest doet er misschien een uur of twintig over en hoewel het verhaal niet altijd even boeiend is blijft is de variatie van de twee speelstijlen afwisselend genoeg om het interessant te houden.

Voor de fans?
Dat zowel Professor Layton als Phoenix Wright betere avonturen hebben meegemaakt is helaas wel een feit. De rechtszaken zijn door de aanwezigheid van magie allemaal wat meer vergezocht en de puzzels die Layton voorgeschoteld krijgt zijn weer wat aan de makkelijke kant. Bovendien is het merendeel van de puzzels optioneel. De game strooit daarnaast met hintmuntjes alsof het niets is, zodat je nooit ergens vast komt te zitten. Hintmuntjes zijn namelijk ook te gebruiken in de rechtszaal.

PROTEST!
Mocht je 3DS op Nederlands staan dan is alle tekst in de game en zelfs de momenten waarop er ook stemmen zijn te horen in onze moedertaal. Voor de Layton-fans misschien oud nieuws, maar wie Phoenixs ‘OBJECTION!’ gewend is, is ‘PROTEST!’ misschien wel even schrikken. Over het algemeen is de vertaling prima en wordt de humor grotendeels behouden, maar de stemmen zijn nogal wisselvallig in kwaliteit. De optie om de gehele game in het Engels te spelen is er gelukkig wel. Wie dus liever ‘HOLD IT!’ hoort in plaats van ‘WACHT EVEN!’ kan het beste de standaard taal van de 3DS aanpassen.

Het lijkt er dus sterk op dat Professor Layton versus Phoenix Wright vooral bedoeld is voor fans van één van de twee series. Dat de die-hards daardoor een ietwat afgezwakte samensmelting van beide games krijgen is jammer. Naast wat kleine verwijzingen die alleen de echte fans zullen oppikken is het eigenlijk ook wel een beetje zonde dat de twee hoofdpersonen niet in elkaars werelden belanden, maar samen terechtkomen in een ietwat vage fantasiewereld.

Labyrinthia wordt namelijk overheerst door ‘De Verteller’, een duistere oude heer die het levensverhaal van iedere inwoner bepaalt. De profetische schrijfsels van deze man worden altijd werkelijkheid. De geheimen van de stad zijn in het begin van de game nog wel interessant, maar naarmate je meer antwoorden krijgt valt het geheel toch een beetje uit elkaar. Zonder al te veel te verklappen is de finale zo vergezocht dat helemaal geen antwoorden krijgen misschien een betere optie zou zijn geweest.

Het is niet Professor Laytons of Phoenix Wrights beste game, maar Professor Layton Versus Phoenix Wright is wel een alleraardigst en lekker vreemd spel voor wie zich niet laat afschrikken door veel tekst, een hersenkraker hier en daar en een vermakelijk, maar uiteindelijk nogal vergezocht verhaal.

Cijfer: 7½

Pluspunten:

Humor blijft in samensmelting behoudenFijne afwisseling in gameplay

Minpunten:

Vergezochte finaleAan de makkelijke kantWisselvallige voice-overs

Bron: InsideGamer.nl