Review: Gamereview: 'Titanfall Review - Speeltuin voor schietfanaten'

In een genre dat overheerst wordt door Battlefield en Call of Duty, is het maar de vraag of er veel plek is voor nog een competitieve first-person shooter. Titanfall tracht echter niet om zich zo dicht mogelijk bij de twee giganten te nestelen, in de hoop zo een marktaandeel af te snoepen. Nee, Titanfall differentieert zich door klassieke shooterelementen op verfrissende wijze opnieuw uit te vinden.

Unreal Tournament
Double jumping, over muren rennen, op randen en richels klouteren; en dat alles op zeer hoge snelheid. Het voelt een beetje alsof de glorietijden van Unreal Tournament terug zijn, maar dan uiteraard stukken complexer. Je beweegt je in vloeiende, flitsende acties door de maps heen. Je springt van dak naar dak en gaat als in een flipperkast tekeer van muur naar muur. Zeker wanneer je één van je speciale krachten gebruikt om nog sneller te gaan, verword je tot een razende tornado. Ondanks de vrij forse omvang van de spelomgevingen, heb je door het hoge tempo en de acrobatische manoeuvres nooit het gevoel dat je onnodig grote afstanden moet overbruggen. Titanfall speelt gewoon als een tierelier.

Het contrast kan niet groter zijn wanneer je besluit om je eigen Titan uit de lucht te laten vallen. Ondanks dat er enige variatie is in de bepantsering en snelheid van de verschillende Titan-modellen, voelt alles logischerwijs een stuk logger aan. Springen is niet meer aan de orde en je zult het meer moeten hebben van de brute kracht dan de wendbaarheid van de uit de kluiten gewassen robot. Je wordt plots een wandelend blikken doelwit voor alle tegenstanders. Ronddolende piloten hebben het op je gemunt met hun anti-Titan-wapens - waar overigens iedereen over beschikt - waardoor het altijd opletten geblazen is. Gelukkig is je Titan zo sterk, dat je met een salvo aan rakketten vijandige piloten binnen no-time uitschakelt. En desnoods plet je ze gewoon onder je reuzenvoeten.

Het wordt pas echt interessant wanneer je verwikkelt raakt in een ware titanenstrijd. Titaan tegen titaan is een waar schaakspel, dat minder snel gaat vervelen dan je wellicht verwacht. Met de speciale krachten, die je overigens zelf instelt, vang je in een soort magnetisch veld de projectielen van de ander op, om ze linea recta terug te sturen. Daarnaast is het uitermate handig om je extra krachtige salvo aan hittezoekende rakketten (of welk keuzewapen je ook hebt) in te zetten wanneer het krachtveld van de ander juist is uitgewerkt. Ondertussen is bovenin het scherm uitstekend te volgen wat de toestand is van jouw schild en levensbalk; hetzelfde geldt voor die van de tegenstander. Slechts wanneer er een groepje titanen in gevecht raken, raak je het overzicht snel kwijt en ontaardt de strijd in een chaotisch projectielenfestijn.

Karig assortiment
Op het gebied van gameplay is Titanfall eenieder aan te raden die ook maar enige affiniteit met shooters heeft. Daarom is het jammer dat er op contentgebied hier en daar juist wat steken zijn laten vallen. Zo is de verhalende modus vrij saai. Door een nietszeggend verhaal en bijbehorende cutscenes word je onnodig opgehouden aan het begin van een potje. Het draagt vrij weinig bij aan de ervaring, waardoor je er al snel voor kiest om enkel in de Classic Mode te spelen. Hierin kies je direct de gewenste spelvariant, zonder al te veel gedoe eromheen.

Ondanks dat de meest essentiële modi aanwezig zijn - varianten van team deathmatch, capture de flag en domination - is het aanbod toch enigszins beperkt. Last Titan Standing, waarin iedereen een Titan bestuurt en in teams de vijand probeert uit te dunnen, is niet meer dan geinig en twee licht verschillende varianten van Team Deathmatch kan niet bepaald een vetpot genoemd worden. Waar zijn de creatieve ideeën zoals een variant van Juggernaut?

Titanfall op de One
De recensie van Titanfall is gebaseerd op waarschijnlijk meest interessante versie: de Xbox One-variant. We mogen nog niet verwachten dat ontwikkelaars in het prille leven van de nieuwe generatie consoles het maximale uit de machines trekt, maar toch levert Titanfall een keurige prestatie. Wanneer je vanaf de daken over de speelomgevingen uitkijkt, zie je goed dat de game qua drawing distance uitmuntend in elkaar steekt. Daarnaast blijft de framerate overwegend stabiel, al kakt hij bij momenten nog wel eens in.

Denk aan: één speler bestuurt een volledig geüpgradede en overdreven krachtige Titan, terwijl de overige spelers proberen om de ultieme kolossus onderuit te krijgen. Waarschijnlijk had een originele vorm van King of the Hill ook uitstekend gekund. Dit probleem kan relatief snel opgelost worden in de vorm van (hopelijke gratis) DLC, maar tot op heden is het assortiment net wat te karig.

Titanfall excelleert gelukkig wel op het gebied van maps. De diversiteit is groot, vergezichten zien er strak uit, en de invulling met gebouwen, obstakels en doorgangen is simpelweg uitmuntend. Van een industriegebied, tot een woestijn met rondvliegende draken, of wat die toffe wezens ook mogen voorstellen; geen enkele map voelt al te generiek aan. Daardoor bekruipt het ‘oh nee he, deze map?’-gevoel je zelden.

Het customizen van je personages en Titans voelt daarentegen een beetje gewoontjes aan, maar niet minder solide. Verwacht precies de opzet zoals we die uit Call of Duty en Battlefield kennen. Je speelt een wapen vrij door een bepaald level te bereiken. Door vervolgens het desbetreffende wapen te gebruiken, en allerlei challenges te voltooien, vergaar je modificaties en leuke extraatjes. Van een extra groot magazijn tot een vizier, het zijn de tot standaard verworden extraatjes die de verslavingsfactor van een game als Titanfall alleen maar groter maken.

Titanfall is een uitstekende toevoeging aan de shootermarkt. De game speelt heerlijk vloeiend en de sterk ontworpen maps voelen aan als een speeltuin. Het enorme contrast in de speelwijze tussen piloot en Titan is juist aangenaam, en zorgt voor de nodige afwisseling. Het karige aanbod aan modi is wel wat jammerlijk, maar wordt hopelijk snel verholpen door Respawn Entertainment.

Cijfer: 8½

Pluspunten:

Speelt heerlijk vlotMooi contrast tussen Titan en pilootMaps steken goed in elkaar

Minpunten:

Te beperkt aanbod speelmodiVerhalende modus voegt werkelijk niks toe

Bron: InsideGamer.nl