Review: Gamereview: 'Yoshi's New Island Review - Zachtgekookt ei'

Nintendo wordt er nog wel eens van beschuldigd teveel te teren op oude successen. In plaats van met iets nieuws te komen worden Mario, Zelda en Pokémon met een kleine twist eindeloos herhaald. Een bestaande serie pakken en hem compleet op zijn kop zetten, dat is vooral iets voor het Nintendo van vroeger. Zo verraste het Nintendo van 1995 vriend en vijand met Yoshi’s Island.

In plaats van de destijds gruwelijk mooie graphics van Donkey Kong Country op de SNES na te bootsen kwam Nintendo aanzetten met een bont gekleurde game waarin je een pasgeboren Mario door levels moest loodsen die wel getekend leken met een stel dikke krijtjes. Yoshi’s Island zag er niet alleen bizar uit, het speelde ook uniek. De magie van die game hervinden is ze bij Nintendo nooit meer gelukt, maar met Yoshi’s New Island wordt er wel weer een poging gedaan.

Niet echt nieuw

Het woord ‘New’ in de titel doet het misschien al vermoeden. Yoshi’s New Island is minstens zo ongeïnspireerd als de laatste paar New Super Mario Bros-games. In plaats van een echte nieuwe platformer met Yoshi en Baby Mario is dit een game die soms zo weinig verschilt van het origineel dat het bijna een remake is.

De basis is in ieder geval nog hetzelfde. De Super Mario-gebroeders zijn in deze game nog een stel baby’s die door een ooievaar naar hun ouders worden gevlogen en door een klein ongelukje van elkaar gescheiden raken. Luigi wordt meegenomen naar Bowsers kasteel en Mario valt vanuit de lucht pardoes op de rug van een nietsvermoedende Yoshi. Deze dino en zijn verschillend gekleurde soortgenoten organiseren al snel een soort estafette waarin ze de zuigeling van level naar level doorgeven tot ze hem weer bij zijn broer hebben gebracht.

Yoshi rent en springt tijdens deze reis zoals je van hem gewend bent. Hij kan een extra stukje fladderen door met zijn voetjes te trappelen, en door vijanden op te slikken en uit te poepen produceert hij eieren die weer gebruikt kunnen worden als projectielen. Het grootste verschil met een standaard Mario-game is dat je niet het loodje legt wanneer je een paar keer geraakt wordt, maar het pas over en uit is wanneer de kleine loodgieter krijsend van Yoshi’s rug valt en ontvoerd wordt door Bowsers handlangers.

Herhaling

Yoshi’s New Island speelt echter niet alleen hetzelfde, het kent gek genoeg ook ongeveer dezelfde levels. Zo zit er in het origineel een wereld waarin Chain Chomps uit de lucht komen vallen en grote gaten in de grond achterlaten. In dit deel is er een vulkaan die rotsblokken uitspuwt die zich dwars door de grond heen boren; nagenoeg hetzelfde concept.

Gelijkenissen met levels uit de oudere games zijn er heel erg veel en dat zou op zich niet zo’n probleem zijn, ware het niet dat Yoshi’s New Island grotendeels ongeïnspireerd oogt. De grafische stijl is om te beginnen maar wat flets, de muziek nauwelijks memorabel en de levels leveren vooral een déjà vu op of steken gewoon saai in elkaar. Yoshi’s Island barstte van de details, zoals kleine insecten die rondvlogen boven bloemenvelden en levels die met ieder nieuw scherm weer een heel ander obstakel vormde. Dit nieuwe deel oogt vooral kil en bevat heel veel levels die allemaal op elkaar lijken.

De momenten waarop de game geen bekende obstakels, vijanden en animaties hergebruikt zijn op één hand te tellen. Deze keer zijn er bijvoorbeeld gigantische eieren die Yoshi kan uitpersen door minstens zulke gigantische Shy Guys door te slikken. Deze eieren stuiteren door de levels heen en verbrijzelen ieder blok dat toevallig in de weg staat. Ook nieuw zijn metalen eieren die ook behoorlijk groot zijn, maar door hun gewicht vooral handig zijn om in water naar de bodem te zinken.

Zachtgekookt ei

Momenten waarop Yoshi tijdelijk transformeert in een voertuig maken ook hun terugkeer. Op die momenten bestuur je Yoshi door de 3DS te kantelen en dat zorgt ervoor dat het nooit echt interessant wordt. Het speelt vooral traag en is eigenlijk net zo saai en leeg als de rest van de game.

Er zijn enkele gedeeltes waarin Yoshi’s New Island wel met een creatief idee komt aanzetten, maar deze momenten zijn schaars en er is een gevoel van gemakzucht in de hele game terug te vinden. Zelfs alle verborgen items verzamelen, iets dat in het origineel een echte test van je vaardigheden in het gooien van eieren was, is in dit deel maar een saaie bezigheid waarin ieder rood muntje en te verzamelen bloem op de meest flauwe plek verstopt zit.

Yoshi’s New Island is een gigantische domper. Deze game lijkt niets te snappen van wat het origineel zo bijzonder maakte en dat heeft als resultaat een inspiratieloos en ronduit saai spel waarin de hoogtepunten vooral te vinden zijn in het herkennen van de vele hergebruikte elementen. Wie verstandig is kiest eieren voor zijn geld en start gewoon de eerste Yoshi’s Island weer op.

Cijfer: 5

Pluspunten:

Speelt vrijwel exact hetzelfde als eerste deel

Minpunten:

LelijkInspiratieloosAfschuwelijke muziekVeel te makkelijk

Bron: InsideGamer.nl