Review: Gillian Welch - Soul Journey

Misschien hebt u Gillian Welch al ontdekt via haar bijdrage aan de 'O Brother, Where Art Thou?'-soundtrack (en in dat geval moeten we u niet van haar kunnen overtuigen), maar als we de hitparade bekijken, lijkt de kans dat u nog nooit van haar gehoor...

Misschien hebt u Gillian Welch al ontdekt via haar bijdrage aan de 'O Brother, Where Art Thou?'-soundtrack (en in dat geval moeten we u niet van haar kunnen overtuigen), maar als we de hitparade bekijken, lijkt de kans dat u nog nooit van haar gehoord hebt ons net iets groter: mogen we u hier daarom even wijzen op het bestaan van 'Soul Journey', de vierde cd die ze samen met haar partner David Rawlings gemaakt heeft? Het gaat hier namelijk om een uitstekend plaatje, dat niet alleen de hardcore country- en bluegrass-liefhebbers moet kunnen bekoren, maar ook fans van het meest landelijke van Neil Young of The Walkabouts, om maar twee dwarsstraten te noemen.

Welch en Rawlings bewijzen tien songs lang dat een mens niet noodzakelijk over ProTools, gigantische studio's en dito ego's moet beschikken om pakkende muziek te maken: soms volstaat een akoestische gitaar, een goede song en een stem als die van Gillian Welch. Met de dobro, de fiddle of het washboard dat hier en daar bovengehaald wordt zullen evenmin nog ergens hipheidsprijzen behaald worden (néén, zelfs niet meer in Heist-Pijpelheide), maar zolang het ons songs als 'Look at Miss Ohio', 'Wayside/Back in Time', 'No One Knows My Name' en 'Lowlands' oplevert, kan dát ons geen zak schelen. Countrypuristen zouden Welch die veel te luide en noisy elektrische gitaar in 'Wrecking Ball' verweten hebben, maar godzijdank zijn wij geen puristen, en wij hopen van u hetzelfde: 'Wrecking Ball' is gewoon een enig mooie afsluiter.

Neen, alleen als we écht willen zeuren zouden we kunnen zeggen dat Welch misschien beter twee andere traditionals had gekozen dan 'I had a Real Good Mother and Father' en 'Make Me a Pallet on Your Floor' (het zijn immers niet de sterkste songs op de plaat), maar eigenlijk zijn we dan spijkers op heel laag water aan het zoeken: 'Soul Journey' is een prachtplaat, en nog de hele nazomer de ideale soundtrack bij het bewonderen van de weidse zonsondergangen vanop de porch achter ons huis (*).

undefined

(*) Oké, oké, we wonen in een aftands appartement met uitzicht op zware industrie, maar het gaat om het idéé.