Review: Godspeed You! Black Emperor - Allelujah! Don't Bend! Ascend!
Pakketten Moed en Troost droppen boven een wereld waar de Bom is gevallen, het verleden is uitgewist en niemand weet wat overmorgen brengt: ziedaar de missie van Godspeed You! Black Emperor, postrockcollectief uit Montreal.
‘Allelujah! Don't Bend! Ascend!’ is hun eerste sinds ‘Yanqui U.X.O.’ uit 2002, en bevat als vanouds aanzwellend lawaai, schrille uithalen op viool, galmende gitaren en snerpende feedback, in twee minisymfonieën van elk twintig minuten en twee kortere drones.
Geen idee of ‘Mladic’ is geschreven vanuit het oogpunt van de jager of diens prooi, maar het loopt alleszins over van de adrenaline. Check ook het politieke statement aan het slot: een field recording van kletterende potten en pannen, opgenomen tijdens de studentenprotesten in Québec eerder dit jaar.
De drie andere tracks klinken een pak minder dreigend: ‘We Drift Like Worried Fire’ heeft hier en daar de neiging om te swingen, ‘Strung Like Lights at Thee Printemps Erable’ golft weldadig over de luisteraar heen en ‘Their Helicopters' Sing’ komt tergend langzaam op gang, alsof tijd een abstractie is nu alles in duigen ligt, om vervolgens richting uitgang te denderen.
‘Allelujah! Don't Bend! Ascend!’ bewijst dat de auto nog altijd in brand staat ― zie GYBE-debuut ‘F# A# ∞’ ― maar niettemin rijdt de band moedig voorwaarts.
Troost, remember?