Review: Goose op Rock Werchter 2013 (Klub C)
Je zag het aan de verbeten gezichten, je rook het aan de onrust in KluB C: orkaan Goose had er zonet een nachtshift opzitten.
Van zodra het begon te donderen in de klankenbak van het dolgeslagen 'Lucifer', wist je het wel zeker. 'Bring It On' en 'United'? Ook van dattum. Het was mondig jong grut dat de oude zielen de mond snoerde, knoerten van dancehymnes van brulboei Mickael Karkousse en z'n achterban. Mocht u geweten hebben dat ze nooit ofte nimmer voor de kosten opdraaien, u had zich waarschijnlijk nooit zo koud in de rug laten pakken door de Kortrijkzanen. Een pluim voor het publiek, één voor de imposante band en twee voor de vernieuwde lichtshow - dolle minuten voor epilepsiepatiënten, een klein lunapark voor ieder ander.
In stijl werden we van het kastje naar de muur getikt, al kwamen we halfweg voor barricades te staan. Onderweg zat 'Real' al eens met een leeglopende tube, sukkelde 'Your Ways' met kettingproblemen en kwam na 'Modern Times' dan toch de verhoopte fietswissel. Van knuppelen ('Can't Stop Me Now') ging het via hameren ('Black Gloves') over bonken ('British Mode') naar mijmeren over vervlogen liefde bij overdreven kamertemperaturen ('Synrise').
Soms waren het beste vriendinnen waar je toch gevoelens voor kreeg, meestal was het popmuziek voor de bek van mensen die snoeiharde beats als ontbijt nemen. Al was Goose óók: het einde van twee nachten kin kloppen - dan tóch de geknipte afsluiter voor KluB C gevonden.
Het moment
In afsluiter 'Words' werden alle bandleden op een praalwagen rondgereden: drummer Bert Libeert werd bedankt voor z'n mokerslagen, Dave Martijn voor zijn spitse gitaren, bassist Tom Coghe voor de hangende balzak waar we nu mee sukkelen en Mickael Karkousse voor de presentatie.
Het publiek
Geen idee of we ons nu in de KluB C of Boiler Room bevonden, maar u stonk héérlijk naar euforie.
Quote
Karkousse blinkt uit in stilzwijgen.
Tweet
Drie sterren!