Review: Gotye in het Sportpaleis
'Ik ben al vier jaar fan!’, kirde een meisje tegen haar vriendinnen in de inkomhal van het Sportpaleis. Bewondering. Ook van ons, want slechts een handvol van zij die Gotye kwamen zien, wist waar ze aan toe waren.
De meesten waren er vooral om kennis te maken met die hele Wouter De Backer. Weinig omhelzingen gezien donderdagavond. Wel een beleefde - maar kille - handdruk.
Wie op het idee gekomen was om Gotye in dat Sportpaleis neer te poten, had zich trouwens misschien iets té blind gestaard op ’s mans verzamelde YouTube-views. Meer dan 340 miljoen kijkbeurten heeft de Australische Belg al gesprokkeld met ‘Somebody That I Used To Know’, tenslotte nog altijd zijn enige hit. Meer dan een kwart miljard kijkers: genoeg om het Sportpaleis wel eens mee te vullen, zou je dan denken.
Nou, nee. ‘Tiens, wat is het hier plots klein geworden’, bedachten we toen we de zaal binnenstapten. Het bleek eens níét aan ons te liggen, maar aan het podium. Dat was welgeteld een half Sportpaleis naar voren geschoven om te verbergen dat de zaal die avond nog niet de helft zo veel koppen zou tellen als ze aankon. Dat er, ondanks de podiumverhuis en andere truken van de foor, hier en daar nog altijd lege gaten staken in tribunes en de balkons boven gewoonweg leeg waren, viel moeilijker te maskeren.
Gotye en petit comité dan maar. Behoorlijk pijnlijk als je al bijna als nationale held gelauwerd bent en dit je triomfantelijke terugkeer zou moeten zijn. Een beetje als thuiskomen na een lange tijd en merken dat je vrouw alle sloten veranderd heeft.
Dat vond de man zelf blijkbaar ook: het was al flink na tienen toen De Backer opende met ‘The Only Way’. Niet veel meer dan beleefd applaus achteraf en opvolger ‘What Do You Want’ kon daar weinig aan veranderen. Het bleef het eerste uur behoorlijk koud in het Sportpaleis. De toon was immers al van het begin gezet voor de rest van de avond: een lauw applaus na de laatste noot, een ijzige stilte tijdens de nummers.
Niet dat Gotye en groep er niet meer probeerde uit te halen. Het geluid zat op zich wel goed, de muzikanten ook en De Backer wisselde zowat om de halve minuut van rol: van zanger naar percussionist (Eyes Wide Open) naar drummer (The Only Thing I Know) naar gepruts met allerhande rare instrumenten. Misschien zelfs iets té veel gepruts met rare instrumenten: die blieps en boooings in elk nummer begonnen soms wat te vervelen. Dan liever dat ze nuttig gebruikt worden. Om er een volledig nummer mee op te bouwen, bijvoorbeeld. Zoals wel gebeurde met ‘Thanks For Your Time’.
Na een uurtje mocht Gotye dan eindelijk het geheime wapen uit zijn achterzak halen. ‘Somebody That I Used To Know’: enkel de aankondiging ervan zorgde al voor meer respons dan de andere nummers. Maar dan nog, in verhouding met de larger than life hype die het nummer draagt, was er nog altijd té weinig euforie te bespeuren. Geen vuurwerk en geen tranerig meebrullen: de open uitnodiging om de zanglijn van afwezige gastzangeres Kimba over te nemen werd al bij al maar verlegen ingevuld.
Na al een uur werd het duidelijk dat Gotye géén muzikant is die tot zijn recht komt in een arena. Het begrip ‘stadiongroep’ vermelden in de buurt van De Backer en co. leidt wellicht tot een bang gilletje en wapperende handjes. Toegegeven, het is moeilijk een indruk te maken als je moet opboksen tegen een meer dan halfleeg Sportpaleis – heel de avond tegen de drang moeten vechten om ‘echo!’ te roepen kan niet de bedoeling zijn.
Toch nog maar eens een paar keer de AB vullen, en dan misschien eens bij de buren van de Lotto Arena proberen. Want blijkbaar is het niet makkelijk het Sportpaleis te vullen met één hit, ook niet als die al 340 miljoen keer bekeken is op YouTube. Ach, toch één opkikker: ‘Gangnam Style’ zullen we dan ook niet snel moeten verwachten in Antwerpen.
Hoogtepunt
Vooruit dan maar, ‘Somebody That I Used To Know’. Want daarvoor kwam u toch, niet?
Dieptepunt
In bisnummer ‘I Feel Better’ stond De Backer er wel. Jammer genoeg hoefde het tegen dan voor velen al niet meer: ‘Somebody That I Used To Know’ gehoord, de jas aan en naar huis.
Quote
‘Hoe gaan jullie daar vanachter!? – Gotye mag dan wel een Bélgische Australiër zijn, het Australische deel weegt nog altijd iets zwaarder door. Wij gingen trouwens prima, mocht het iemand interesseren.
undefined
undefined
