Review: House of D
David Duchovny, van 'X-Files'-faam, vind blijkbaar dat het tijd wordt dat we hem erkennen als ernstig auteur en schreef en regisseerde 'House of D', een in witgeel pathos gedrenkte film over een succesvolle tekenaar - rol van Duchovny himself - die...
David Duchovny, van 'X-Files'-faam, vind blijkbaar dat het tijd wordt dat we hem erkennen als ernstig auteur en schreef en regisseerde 'House of D', een in witgeel pathos gedrenkte film over een succesvolle tekenaar - rol van Duchovny himself - die terugkijkt op zijn door pillenslikkende moeders en gebroken harten getekende jeugd in de seventies in Greenwich Village. Gedreven door de ongezonde drang om toch maar zoveel mogelijk zieltjes te beroeren, drukt Duchovny op alle foute knopjes: hij zet een wel héél droefgeestig klinkende voiceover op de beelden, meet zichzelf een snor aan die hem meer doet lijken op een lid van The Village People, en laat Robin Williams in de huid kruipen van een achterlijke conciërge die op het eind ineens intelligent genoeg blijkt te zijn om enkele levensreddende wijsheden te verkondigen. Beroemde komieken die mentaal gehandicapte personages vertolken: het zou bij wet verboden moeten worden.
