Review: James Blake op Rock Werchter 2011 (Pyramid Marquee)
James Blake meets Anouk, ijle dubstep op klompen: wie er een aanbevelenswaardige
combinatie in ziet, mag nù zijn hand opsteken.
Het optreden
Het was Blakes lot: iedereen die net buiten
de Marquee had postgevat, kreeg zijn feesten van angst en pijn geserveerd met
zoete mayonaise. Dat het binnenin de tent ook niet alles was, viel af te lezen
aan een tussendoor steeds vertwijfelder kijkende Blake. 'Tep & the Logic'
verzoop in 'Nobody's Wife', en de bindteksten werden voortijdig afgebroken door
tandenknarsende frustratie. Geen nieuws, dit: de Schuer wéét dat hij dringend op zoek moet naar een grotere pélouse, dit soort voorvallen bewijst alleen dat hij er meer vaart achter
dient te steken.
Blake wist zich, gezien de omstandigheden,
nog behoorlijk recht te houden: 'Lindisfarne' bleef even natrillen,
'Klavierwerke' was de naakte melancholie getoonzet, 'To Care (Like You)' zorgde
voor kippenvel waar een mes aan te slijpen viel, zij het veel te kort, en
'Limit To Your Love', even breekbaar als nadreunend, deed simpelweg waarvoor
het gekomen was. Alles opgeteld, echter, viel Blake vandaag een
stuk lichter uit dan op basis van eerdere verdiensten verwacht mocht worden.
Hoogtepunt
'Limit To Your Love', hands
down. Het
afsluitende, in een poel van ruis gesopte 'The Wilhelm Scream' als
verdienstelijke contender.
Quote
'I'll be back
shortly, I'm sure.' De rematch is al gepland.
