Review: John Lennon - Working Class Hero - The Definitive Lennon
Als Mark Chapman er die vermaledijde 8 december 1980 niet anders over beslist had, zou John Lennon vorige zondag, 9 oktober, 65 geworden zijn. Dat, en de 25ste verjaardag van zijn dood, zal de komende weken en maanden zum kotzen tot overzichtsartikel...
Als Mark Chapman er die vermaledijde 8 december 1980 niet anders over beslist had, zou John Lennon vorige zondag, 9 oktober, 65 geworden zijn. Dat, en de 25ste verjaardag van zijn dood, zal de komende weken en maanden zum kotzen tot overzichtsartikels, coverbands, musicals ('Lennon: The Musical' flopte al weergaloos op Broadway), boeken, krantenspecials, tentoonstellingen, tv-specials en colloquia leiden. Gelukkig is er nog de muziek van de man. Voor het eerst is het beste van Lennon solo op een dubbel-cd bijeengebracht, het ideale formaat zo blijkt. Want tot nu moest u het stellen met een te beperkte enkele ('Shaved Fish', 'Lennon Legend' of 'Lennon', om er maar een paar te noemen) dan wel te forse box met ál zijn soloplaten ('The John Lennon Box Set'). Op 'Working Class Hero. The Definitive Lennon' hebben Yoko Ono en Mike Hatley John Lennon in 38 van zijn liedjes gevat. Dat Ono een stem had in de selectie, verklaart wellicht de volgorde: het melige '(Just Like) Starting Over' mag cd 1 openen, 'Grow Old with Me' cd 2 afsluiten. Dat weduwe Ono nadrukkelijker dan wij dat zouden gedaan hebben voor de softe, op het laatst zelfs bijna huiselijke Lennon heeft gekozen, is evenwel maar detailkritiek, het beste van John Lennon staat er hoe dan ook op in een uitstekende, niet-chronologische sequencing. Wordt de komende weken vervolgd!
