Review: Junkie XL - Radio JXL A Broadcast from the Computer Hell Cabin
Tom Holkenborg, heart & soul van Junkie XL, heeft ambitie zat én een metronoom in zijn gat: zijn nieuwe (dubbele!) cd beschikt namelijk over een Concept. Voor u denkt aan de zevendubbelige draken van Rick Wakeman: hier werkt het wél.Cd 1 ...
Tom Holkenborg, heart & soul van Junkie XL, heeft ambitie zat én een metronoom in zijn gat: zijn nieuwe (dubbele!) cd beschikt namelijk over een Concept. Voor u denkt aan de zevendubbelige draken van Rick Wakeman: hier werkt het wél.
Cd 1 ('3 PM') zou moeten klinken als een uurtje overdagse alternatieve rockradio met een dancefeel: niet dat ik daar enig verstand van heb, maar zo klinkt het inderdaad. Er staan 15 gezongen tracks op, en niet door de minsten: goede doden (Peter Tosh) zowel als rare levenden (Gary Numan), eighties-idolen (Terry Hall van de Specials) zowel als halfgoden van nu (Grant Nicholas van Feeder).
De tracks zijn lang niet allemaal fab - vooral Saffron, actreuse die ooit een liedje heeft gezongen bij de Engelse band Republica en daar een reputatie aan heeft overgehouden, maakt er een potje van - maar de cd beschikt wél over een ijzersterke vibe waarop het op nachtelijke autostrada's goed total loss gaan is: 'Sleepy Policeman' is zo'n knaller, net zoals 'Angels' (trance met manieren, gezongen door Numan).
Anouk, het zingende premenstrueel syndroom, valt bevallig 'Between These Walls' aan: door fijne bas voortgestuwde pop met uitrafelend refrein. 'Access to the Excess' doet dan weer te weinig met de kwaadheid van rapper Chuck D, en 'Catch Up to My Step' is 'Discotheque' van U2 maar dan slapper; daar kan zelfs de oer-soul van Solomon Burke niets aan veranderen.
De zwakte van deze cd is meteen ook de sterkte ervan: door de veelheid van zangers zit er geen lijn in, maar daardoor ga je je ook minder makkelijk vervelen: na een bummer-track komt er weer iets energieks met Terry Hall of het Faithless naar de kroon stekende 'Nightmares'. Fijn gerief, kortom, en beter dan wat de Chemical Brothers de laatste jaren op ons hebben losgelaten.
Cd 2 ('3 AM') is het nachtplaatje: de ijsgekoelde klanken op een bedje van dementerende dub klinken bijzonder indrukwekkend, zeker onder de koptelefoon. Zo valt er op 'Casio' een fijne electrobeat te detecteren en gaan we via 'Breezer' (Pink Floyd op downers) en 'Nudge' naar fullblown techno: Holkenborg is burning, en hoé!
Junkie XL sluit op maandag 9 juni Podium Noord van Pinkpop af: als ik mijn plechtige communie niet zou moeten doen, ik ging kijken.