Review: Karate - Some Boots
Karate komt uit Boston. Ze noemen zichzelf music geeks, en hebben met hun vijfde plaat, 'Some Boots', op papier een volmaakt recept voor een ramp: songs van gemiddeld 6 minuten met jazzrock-invloeden, zonder noemenswaardig refrein. Voor de jonge le...
Karate komt uit Boston. Ze noemen zichzelf music geeks, en hebben met hun vijfde plaat, 'Some Boots', op papier een volmaakt recept voor een ramp: songs van gemiddeld 6 minuten met jazzrock-invloeden, zonder noemenswaardig refrein. Voor de jonge lezertjes jazzrock wil meestal zeggen: niet bijster goeie rock en ronduit slechte jazz.
En toch: opener 'Original Spies' weet onmiddelijk te bekoren. De gitaar en stem van Geoff Farina laten het nummer een beetje klinken als G Love & The Special Sauce in een minder catchy bui.
'First Release' begint met een gitaar uit de grote Neil Young-bibliotheek, krijgt dan een reggae-kostuum aangemeten en gaat over de muziekscène in Boston, tien jaar geleden, en hoeveel pijn het kan doen je platencollectie verkocht te hebben toen je even zonder geld zat. 'Wish I still had that first release/ I was just trying to pay my rent/to keep on my feet'.
'South' is het meest pretentieuze nummer op deze plaat: het heeft Jeff Buckley-ambities, en bevat beat noch melodie - voor Buckley zelve hoefde dat misschien geen bezwaar te zijn, maar voor mindere goden als Karate is het duidelijk een bridge too far. Veel betekenisvolle stiltes, cimbalen die aanzwellen om een climax aan te kondigen die er geen is.
De republikeinse politicus Newt Gingrich heeft gezegd dat de Afghanen de VS nog dankbaar zouden zijn voor de oorlog die ze in hun land gevoerd hebben: ze zouden er dra allemaal indoor plumbing aan overhouden. Karate maakte er maar meteen een song over: het bluesey 'Ice or Ground' Een protestsong, vraagt u? Nope, Karate maakt geen protestsongs. Karate maakt terloopse observaties - kijk wat ik deze ochtend in de krant gelezen heb - die op even terloopse muziek gezet worden. Songs die in een hoekje tegen zichzelf staan te mompelen.
'Some Boots': muziek om op een zondagmiddag in een café te horen, terwijl u zachtjes herstelt van een veel te uitgelaten zaterdagnacht, en de perfecte plaat om te lenen van die geeky vriend die toch alles koopt. Vergeet ze vooral terug te geven.
