Review: Kevin Coyne - Tough and Sweet
Zelfs toen Kevin Coyne nog bekend was was hij onbekend. Zevenentwintig lp's heeft de goede man nodig gehad om niet eens een voetnoot te worden in de encyclopedieën van de rock'n'roll. Jawel, heel even, ergens tussen '73 en '75, was K.C. een...
Zelfs toen Kevin Coyne nog bekend was was hij onbekend. Zevenentwintig lp's heeft de goede man nodig gehad om niet eens een voetnoot te worden in de encyclopedieën van de rock'n'roll. Jawel, heel even, ergens tussen '73 en '75, was K.C. een superster tussen Gent en Deinze en naar verluidt vielen er ook pieken te noteren in bepaalde voorsteden van Helsinki. 'Marlene' leek zelfs heel even op een hit en de dubbele Virgin-lp 'Marjorie Razorblade' werd, ook al had iedereen die hem had hem gratis gekregen, als een klassieker beschouwd. Ooit heb ik Kevin Coyne in de Londense club Dingwalls zien optreden voor 8 man en een paardekop (de mijne!) en ik was de enige die in de richting van het podium keek waarop Boerken Kevin de rock'n'roll opnieuw uitvond in het gezelschap van o.a. een zeer wilde Andy Summers.
Nu staan we twee decennia dichter bij het fin de siècle en wat valt daar in de bus? Kevin Coyne, opus 28. 'Tough And Sweet' is de titel en zo klinkt ie ook. Want je kan een oude aap als Coyne geen nieuwe kunstjes leren en daarom doet hij goddank zijn eigenzinnige ding.
Dat 'ding' bestaat allang niet meer alleen uit muziekmaken: Kevin Coyne is ondertussen een gerespecteerd plastisch kunstenaar geworden, heeft twee voortreffelijke boeken geschreven, 'Show-Business', 1993 en 'The Party Dress', 1991 (van dat laatste is in België één exemplaar verkocht, aan Josse De Pauw, die het, na het gelezen te hebben, cadeau deed aan M.D.).
Coyne is ook aan alle duivels van Londen ontsnapt door in het sympathieke Duitsland te gaan wonen, een land waar, zoals geweten, buitenlanders zeer welkom zijn om aan hun zelfontplooiing te werken. Anyway. Coyne is ernaar toegetrokken om redenen van het hart en wellicht ook omdat ze hem in zijn thuisland toch altijd al scheef bekeken hebben vanwege altijd te vroeg of te laat of slecht geschoren of granaat in zijn mond ontploft.
'Tough And Sweet' heet die, en Coyne omringt zich met muzikanten als Henry Beck, Hans Pukke en zijn twee zoons Robert en Eugene Coyne (hoe moet een mens ze anders van straat houden, vandaag de dag?) en brengt 21 nummers en 70 minuten lang moderne blues die nooit minder dan intrigerend is en een paar keer pakkend, storend en tijdloos. Coyne op zijn best, de grote Coyne van 'Millionaires and Teddy Bears' of 'Dynamite Daze', is hier aanwezig op een ballad als 'All The Loving', een geintje als 'Elvis is Dead', op het stevige 'Little Miss Dynamite', het ernstige 'oorlog in Bosnië'-lied 'No Lullabies', het grappige 'Totally Naked'.
