Review: Laissez-Passer
De nieuwe van Bertrand Tavernier ('Coup de Torchon', 'L'Appât') is een groots opgezette ode aan de Franse cinema tijdens de jaren van de bezetting. De film speelt zich grotendeels af in Le Continental, een nijvere filmstudio die tijdens de oorlogsja...
De nieuwe van Bertrand Tavernier ('Coup de Torchon', 'L'Appât') is een groots opgezette ode aan de Franse cinema tijdens de jaren van de bezetting. De film speelt zich grotendeels af in Le Continental, een nijvere filmstudio die tijdens de oorlogsjaren onder het strenge toezicht van Herr Fritz stond. Het mooie is dat Tavernier geen topzwaar, romanesk oorlogsverhaal vertelt, maar luchtigjes inzoomt op les petites histoires - zoals de grappige lotgevallen van de regie-assistent die midden in de nacht naar Londen wordt overgevlogen voor een surreëel verhoor in een gammele barak. Toch laat 'Laissez-Passer' een onbevredigende indruk na, en dat zeggen we heus niet omdat het Luikse natuurschoon Marie Gillain slechts een figurantenrolletje heeft. Het probleem is dat Tavernier niemand van zijn filmhelden van weleer wil overslaan en bijgevolg veel te veel personages opvoert - na een tijdje konden we Devaivre, Aurenche, Richebé, Spaak, Mailebeau, Pierre Bost, Maurice Tourneur en de negentig anderen simpelweg niet meer uit mekaar houden. Volgende keer wat minder Fransozen, en wat méér hielenklakkende nazi's graag.
