Review: Legally Blonde 2
Blondjes? Wij hebben er ooit één gekend die dacht dat Jacques Chirac een soort kaas was - echt waar, ik zweer het u - dus op onze sympathie kunnen ze rekenen: er mag al eens worden gegniffeld. Minder sympathie hebben we voor 'Legally Blonde...
Blondjes? Wij hebben er ooit één gekend die dacht dat Jacques Chirac een soort kaas was - echt waar, ik zweer het u - dus op onze sympathie kunnen ze rekenen: er mag al eens worden gegniffeld. Minder sympathie hebben we voor 'Legally Blonde 2', een soort dommeblondjesversie van de James Stewart-klassieker 'Mr. Smith Goes To Washington'. Was de eerste 'Legally Blonde' nog een min of meer aanstekelijke satire, dan lijkt de sequel, opnieuw met Reese Witherspoone in de hoofdrol, wel bedoeld voor toeschouwers - al of niet blond - die een onherroepelijke hersenstilstand hebben opgelopen. Het scenario lijkt wel te zijn geschreven door Armand Pien, de gags zijn een lachertje, en de opgeklopte charme van Reese Witherspoone gaat al na anderhalve scène op in rook. Een dommeblondjesmop, snel!
