Review: Les Triplettes de Belleville
Met al dat Pixar-, Dreamworks-, Disney- en ander Animatrix-geweld zou men bijna uit het oog verliezen dat ook hier bij ons in Europa mooie animatiefilms in mekaar worden gestoken: 'Les Triplettes de Belleville' bijvoorbeeld, een hoogst oorspronkelijk...
Met al dat Pixar-, Dreamworks-, Disney- en ander Animatrix-geweld zou men bijna uit het oog verliezen dat ook hier bij ons in Europa mooie animatiefilms in mekaar worden gestoken: 'Les Triplettes de Belleville' bijvoorbeeld, een hoogst oorspronkelijke, woordeloze Franse tekenfilm van Sylvain Chomet die werkelijk in geen enkele traditie valt in te passen. Alleen al die plot: een zwaarmoedige wielrenner wordt tijdens de Tour de France gekidnapt en meegevoerd naar de duistere metropool Belleville, alwaar hij uit zijn hachelijke situatie wordt bevrijd door zijn grootmoeder, een dromerige hond, en drie gewezen music-hallvedetten die leven van kikkerbrochetten. De film bulkt van de humoristische vondsten - iemand al eens een fietswiel zien afstellen met een stemvork? - en sommige tableaus lijken veeleer uit de droomwereld dan van de tekentafel afkomstig te zijn, maar de mix tussen de 3D-animatie, de stock footage en de met de hand getekende personages oogt niet altijd even soepel. Het scenario kon misschien ook nog wat sterker, maar dat neemt niet weg dat 'Les Triplettes de Belleville' een heel bijzondere film is - we moesten soms denken aan de hersenspinsels van Marc Caro en Jean-Pierre Jeunet - die een geheel eigen toon aanslaat en het dus zeker verdient de kortste weg naar uw netvlies te vinden.
