Review: Mick Jenkins op Pukkelpop 2016 (Lift)
Wanhopig, lichtelijk geïrriteerd, boos en uiteindelijk zwaar teleurgesteld stonden we donderdag in de Dance Hall. 'Ik had speciaal van shift gewisseld om Mick Jenkins te kunnen zien', klaagde een medewerker van de Humo-stand. Voor straf dan maar op zaterdag om 12:40u in de Lift, één van de miezerigste tenten op Pukkelpop.
Vorig jaar verrees Mick Jenkins - een product van de creatieve hiphop-renaissance in Chicago- in de schaduw van Kendrick Lamar ’s ‘Good Kid, M.A.A.D City’ en de smeulende hoopjes van Chiraq - zo wordt de Southside van Chicago wegens het buitensporige geweld door ingewijden genoemd.
Hij positioneerde zich als de muzikale tegenpool van stadgenoot en psychopathische crimineel,Chief Keef . You ain't seen Chief Keef new Porsche?Naw you ain't seen shit yet', rapt hij spottend.
Probeer maar eens: ‘Drink more water!’ tegen een straalbezopen festivalpubliek te roepen zonder dat descepticus één wenkbrauw omhoog trekt en u beticht van slap moralistisch prediken. Positiviteit uitdragen zonder als dominee over te komen of als pragmatische moralist, die u met een betweterigomgeheven wijsvingertje regeltjes oplegt - iets wat Talib Kwelisoms verweten wordt - is een gave. Kendrick Lamar munt er in uit, maar Mick Jenkins geeft het fenomeen een nieuwe dimensie: 'de stoere positivo'.
We hangen aan de lippen van oom Mick, die ons op poëtische wijze belangrijke levenslessen bijbrengt. 'I'm just with my niggas hanging' ,rapt hij met zijn diepe raspende sonore Barry White-baritonals een commandant met een no-nonsens houding àla Malcolm X, terwijl 'Strange Fruit' van Billie Holiday en 'Fuck The Police' van N.W.A. ironisch zijn gesampled inde beat dielijkt te zijn ontstaan op de zanderige bodem van een warme baai in de Cariben - een plek waar tamme kleurrijke tropische vissen stilletjes en melodieus neuriën.
Stiekem vinden wij het veel leuker dat hij in de Lift staat in plaats van in de Dancehall. Maar twee dagen te laat komen? Doe dat maar niet meer.
Het moment
Tijdens 'Social Network (Gang)' waagt hij zich in een rapcirkel tussen allemaal enthousiaste fans die speciaal voor hem vroeg zijn opgestaan. Net zoals in 'The Get Down'. Dat is pas hiphop.
Quote
'They say I talk about water too much'. Je meent het.
