Review: Ozark Henry - Sedes & Belli
Ziehier een paradox: Piet Goddaer beweegt zich met de motoriek van een zatte John Cleese voort op het podium, op cd is hij de elegantie zelve. 'Birthmarks' was al een oceaan van goeie smaak en tijdloze langoureuzigheid, op deze tv-soundtrack doet hij...
Ziehier een paradox: Piet Goddaer beweegt zich met de motoriek van een zatte John Cleese voort op het podium, op cd is hij de elegantie zelve. 'Birthmarks' was al een oceaan van goeie smaak en tijdloze langoureuzigheid, op deze tv-soundtrack doet hij er achteloos nog een schepje bovenop. Meestal staat dit soort cd's vol overschotjes van kladjes van nauwelijks uitgewerkte nummers die al drie jaar in de kast liggen én één leuke single: niet hier.
'Icon dj' opent met een eenzame cello die zo op 'N'oubliez pas que tu vas mourir', de onvergetelijke soundtrack van John Cale kan: drie minuten later is het nummer voorbij, en moet men de neiging op repeat te drukken met paardentranquillizers onderdrukken.
'You Always Know Your Home' beschikt over de sirene Sarah Bettens en is een full blown kippenvel-en-tranen-track, zeker als je er (in slow motion!) de tot hard zuchten aanzettende fysiek van Tine Reymer bijdenkt.
Een absolute ontdekking is Lize Accoe, die 'Breaking up' opluistert met een glasheldere jazzstem, waarmee ze het door staccato piano en eenzame sax voortgedreven nummer opblinkt als ware ze een schoenpoetser in downtown L.A.
Allemansvriend Jasper Steverlinck is dan weer geheel angeliek zichzelve op 'Dear Grass Window', een lied dat over een outro beschikt van Pink Floyd-iaanse schoonheid.
En zo staat deze plaat vol uitgepuurde, tot in alle details uitgewerkte parels: ook de zeer gestyleerde audioscapes die wij kenners wel eens instrumentals noemen zijn geen halve songs waarop je een stem mist. Melodieën als wiegende zeeën zijn het, waarop men zichzelf dure cocktails ziet drinken in poepsjieke loungebars in het gezelschap van gazellegelijke schoonheden met benen tot in hun nek.
Muziek die je omvademt als een warm dekentje: wat heeft een mens meer nodig om deze godvergeten barre winter door te komen?