Review: Patrick De Witt - De Gebroeders Sisters
De broers Eli en Charlie Sisters verdienen goed de kost als huurmoordenaars voor de puissant rijke, maar mysterieuze Commodore. Voor hun volgende klus moeten ze van Oregon City helemaal richting San Francisco (‘stad van imbecielen’), ruim duizend kilometer zuidwaarts.
Die tocht doen de broertjes te paard, want het verhaal speelt zich af in 1851 in de Far West, in de periode van de goldrush.
De Amerikaan Patrick DeWitt (36) heeft met dat vrij banale en zelfs wat uitgekauwde uitgangspunt een puntgave, verrassende roman geschreven, die in de VS en Canada terecht met een aantal serieuze prijzen werd bekroond. Zijn verhaalstijl refereert zowel aan de schitterende westernserie ‘Deadwood’ en de film ‘Unforgiven’ (Clint Eastwood), als aan de uitgebeende wildwestromans van Cormac McCarthy.
Het begin: 'Ik zat bij de riante woning van de Commodore te wachten tot mijn broer naar buiten kwam met nieuws over de klus. Het dreigde te gaan sneeuwen en ik had het koud, en omdat ik niks beters te doen had, bekeek ik Charles nieuwe paard Nimble eens goed.'
Het eind: 'Ik luisterde gespannen en kwam tot de slotsom dat mijn broer en ik in elk geval voorlopig een wijkplaats hadden gevonden voor alle aardse gevaren en verschrikkingen. En dat, zou ik daar graag aan toevoegen, vond ik een heel plezierig besluit.'
De feiten: De Commodore, een louche zakenman in Oregon, wil Hermann Kermit Warm, een verlopen en wat zonderlinge amateurwetenschapper, zo vlug mogelijk dood omdat hij hem heeft bestolen. Een routineklus voor Eli en Charlie Sisters, zo lijkt het, maar dat pakt wel even anders uit. De speurtocht naar Warm, waarbij de broers het pad kruisen van vaak even moordlustig en onguur volk als zijzelf, ontaardt in een ware helletocht.
Eli, de verteller, is bijna toevallig in de stiel meegesleurd door zijn stevig zuipende en schietgrage broer Charlie. Tijdens de lange tocht te paard hebben de broers, tussen allerlei gewelddadige intermezzo’s door, laconieke discussies en zelfs sentimentele gesprekken over hun leven en werk, dat ze stilaan moe zijn.
Maar er moet nu eenmaal brood op de plank, én ze hebben nog net niet genoeg gespaard om het rustige leven van huisje-tuintje-vrouwtje te starten, waar vooral Eli stiekem naar verlangt. Overigens genieten de broers wel van het ruwe buitenleven, van de adrenalinestoten bij het gratuite moorden en van de krukkige avances bij hotelhoeren in de stadjes waar ze komen.
Als ze Hermann Warm uiteindelijk weten te vinden, neemt het verhaal een onverwachte wending en raken de broers zelf bevangen door de waanzinnige goudkoorts.
De dader: Patrick DeWitt is geen volbloed thrillerschrijver, maar dat mag de pret niet drukken, want zijn vernuftige verhaal biedt méér dan het klassieke spannende boek: de ongewone setting en de uitgepuurde schrijfstijl-met-humor zorgen geregeld voor verrassende beelden: 'Het was een schot in het hoofd, waardoor de achterkant van zijn schedel eraf vloog als een pet in de wind.'
undefined
