Review: Puppetmastaz op Pukkelpop (Marquee)

Kijk, had u ons voor deze Pukkelpop gezegd dat we in Kiewit hartstochtelijk zouden lachen om Duitsers, en dat we met een kamerbrede grijns op onze tronie poppenkast zouden kijken, we hadden u een contactverbod aangesmeerd. Maar wij hebben zonet Puppetmastaz gezien, en schéten gelachen.

Het Optreden

“Pukkelpop, this is a takeover. We are The Animals!” Zo kondigden Puppetmastaz, verscholen achter een gigantisch scherm, veertig minuten hilarische hiphop-poppenkast aan. Want de groep - Duitsers dus, al lopen er ook Amerikanen en Canadezen bij - laat het vuile werk opknappen door een beestenboel aan poppen. En dus bouncete u op de gemoedelijke rhymes van een varken, een konijn, een mol en andere faunaverschijnselen, zag u hoe zo'n pop al eens wat dubieus snot in het publiek loosde, en vroeg u zich klaarblijkelijk op geen enkel moment af hoe u dát straks weer denkt uit te leggen thuis. Wij evenmin, hoor: schéten gelachen met een neushoorn die ons aan Sergio deed denken, met een demagogische kikker, en met de anarchistische redding van een kleine kip. Want jawel: daar brulden wij op ons luidst Free Bubbles!', opdat het beestje in kwestie, gekipnapt door Kentucky Fried Chicken, toch niet als McNuggets moest eindigen. Heerlijke ongein, quoi.

Ondertussen werd er uiteraard ook nog gemusiceerd, al bleef de humor op elk moment prominent. We hoorden gezapige Kind&Gezin-hiphop, zonder ho's en biatches - daar doen poppen niet aan, ziet u. Volstrekt ongevaarlijk, nooit heel origineel, maar wel hypervermakelijk. En toen de heren Puppetmastaz dan toch heel even vanachter hun poppenkast kwamen, werd ons vermoeden bevestigd: 't betreft hier Duitse bleekscheten die een aardigheidje gevonden hebben om niét te hoeven opgroeien.

All animals are equal, jazeker, maar die van Puppetmastaz zijn de coolste!

Hoogtepunt

Op eenvoudig verzoek gaat u op dit festival massaal neerzitten, ontvouwt u een sierlijke mexican wave of keelt u enthousiast een refreintje mee. Maar nooit eerder hadden wij een overvolle Marquee - op vraag van póppen, nota bene - afwisselend horen blaffen en miauwen: respect!

Quote

“No one wants to hear your shit. This is strictly hiphop.” (Duidelijk statement in het begin van de set: de Animals rekenen af met een Elvis-pop.)