Review: Runaway Jury

Rechtszaken zijn veel te belangrijk om over te laten aan volksjury's. Ziedaar de uitdagende slagzin van 'Runaway Jury', één van de betere John Grisham-verfilmingen van de laatste tijd. In Amerika - en dit is geen fictie - lopen namelijk rij...

Rechtszaken zijn veel te belangrijk om over te laten aan volksjury's. Ziedaar de uitdagende slagzin van 'Runaway Jury', één van de betere John Grisham-verfilmingen van de laatste tijd. In Amerika - en dit is geen fictie - lopen namelijk rijkbetaalde profilers rond die de uitverkoren juryleden in assisenprocessen van kop tot teen laten scannen, op zoek gaan naar hun zwakke plekken, en hen indien nodig laten wraken. Hopelijk vinden ze de weg naar Aarlen niet! Een met een uiterst onbetrouwbaar ringbaardje uitgeruste Gene Hackman vertolkt zo'n spitstechnologische juryconsultant, die, terwijl hij wijdbeens voor enkele tientallen videoschermen en computers zijn bevelen staat te schreeuwen, de perfecte jury probeert samen te stellen. Het weerwerk komt van een rechtschapen advocaat (Dustin Hoffman) en van een mistig jurylid (John Cusack) die er zo zijn eigen verborgen agenda's op na blijkt te houden. Aldus ontwikkelt zich een goed opgebouwde, zich op het scherp van de snee afspelende gerechtsthriller, waarin een simpel videospelletje, een flesje alcohol, of zelfs een laattijdig gearriveerde pizza de plot ineens helemaal kunnen doen kantelen. Regisseur Gary Fleder zet de zaak meer dan bekwaam in beeld, de rechter slaat overtuigend met zijn hamertje, en de acteurs doen allemaal zeer genietbaar hun ding. Hoogtepunt is natuurlijk de verbale shoot-out tussen Gene Hackman en Dustin Hoffman, die voor de allereerste keer in hun ontzagwekkende carrière samen het scherm delen, en dat nog wel in een volkomen onglamoureuze scène in - godbetert! - een herentoilet, waarbij de twee reuzen - in een scène die een beetje doet denken aan de al even kleinschalige koffietafelscène met De Niro en Pacino in 'Heat' - mekaar neerbuigend aanspreken met 'ventje'. Goeie Grisham.