Review: Snow Patrol op Pukkelpop 2010 (Main Stage)
"Pukkelpop, it has only been a year, but we've missed you very much!". Voor de tweede keer op twee jaar tijd waren we getuige van the second coming, voor u uitgebeeld door Heiland Gary Lightbody en de zijnen. U lustte er ten andermale bakken vol pap van - en geef u eens ongelijk - wij hoorden andermaal de kleffe aanstekerrock aan die de Schotse groep in de vaart der volkeren heeft opgestuwd.
Het optreden
Kleffe aanstekerrock op niveau, dat wel! Gordon Lightfoot, of hoe heet hij, schrijft betere songs dan zijn collega's van pakweg Keane, Feeder en Air Traffic. (Aan de andere kant: wij kunnen ook beter voetballen dan Stephen Hawking.)
Waar we echter niet tegen kunnen, en het wordt met iedere doortocht erger, is de platte demagogie waaraan hij zich overgeeft. Dat je het publiek in je show betrekt: tot daar aan toe. Maar Shut Your Eyes' stopzetten voor een potje karaoke, de meisjes tegen de jongens, is dat nodig? De mensen al na één nummer verplichten de armen in de lucht te gooien, moet dat? Staat het ergens geschreven dat je elk nummer aan iemand moet opdragen (achtereenvolgens The Prodigy, Foals, Mumford & Sons en u)? Moeten wij per se met z'n allen tegelijk "YES!" roepen? Wij willen ons nergens mee bemoeien, maar Run' en Chasing Cars', zonder al te veel overbodige franjes gebracht, waren volgens ons niet toevallig hoogtepunten in de set.
Wat wij u verder nog moeten meegeven: één nieuw nummer (We memoriseren de zinsnee "We're all in this together, we're all in this alone" voor een volgende doortocht), een duet met Eva De Roovere Isn't she lovely', is wat hij zei tegen haar en een karrenvracht met gesloten ogen voorgedragen hits die van Snow Patrol ook in 2010 weer een geweldige belevenis maakten.
Hoogtepunt
Chasing Cars' we kunnen er niet meteen de vinger op leggen, maar dat nummer hééft iets. De kracht om zonder veel verder poespas een wei in te pakken, bijvoorbeeld.
Quote
SHUT YOUR MOUTH!' Ons pancarte werd alweer schandelijk genegeerd. Spijtig.
