Review: Swimming Pool
Nog geen jaar na de teleurstellende musical '8 Femmes' verkeert snelfilmer François Ozon weer in absolute topvorm. Een alweer fantastische Charlotte Rampling speelt een preutse Britse schrijfster die haar brood verdient met het neerpennen van Ruth R...
Nog geen jaar na de teleurstellende musical '8 Femmes' verkeert snelfilmer François Ozon weer in absolute topvorm. Een alweer fantastische Charlotte Rampling speelt een preutse Britse schrijfster die haar brood verdient met het neerpennen van Ruth Rendell-achtige detectiveverhaaltjes, maar eigenlijk liever serieuze literatuur zou willen bedrijven. 'Waarom knijp je er niet eens tussenuit,' zegt haar uitgever (Charles Dance), en hij stuurt haar naar zijn buitenverblijf in de Provence. Daar krijgt de schrijfster onverwacht het gezelschap van Julie (Ludivine Sagnier), een wulpse en door Ozon ongelooflijk sensueel in beeld gezette nymf die rondloopt in hitsige bikini's, naakt in het zwembad duikt, en elke avond met een andere gozer ligt te vozen. Tussen beide dames ontkiemt een elektriserende relatie en voor je het weet zit je tot over je oren in een wel erg bevreemdende en buitengewoon zinnelijke mystery thriller. Net als in 'Sous Le Sable' trekt Ozon je met een minimum aan effecten mee over de grens tussen waken en dromen. In Hollywood-films wordt een duik in de twilight zone meestal aangekondigd door één of ander irritant stroboscoop-effect, maar Ozon, de maître van de elegante spaarzaamheid, laat zijn camera gewoon naar een open raam en weer terug pannen: sterk! En 'Swimming Pool' bevat nog wel meer Lynchiaanse toetsen - dat dwergvrouwtje! - die uw trilhaartjes heerlijk zullen doen tintelen. De plot is misschien wat dunnetjes en echt veel rimpelingen laat de film uiteindelijk niet achter, maar zo is het ook al goed. Rep u naar de bioscoop en neem een duik in de diepblauwe onpeilbaarheid van de Ozonlaag.
