Review: Terminator 3: Rise of the Machines
Nee, echt veel pret viel er deze zomer nog niet te beleven in de multiplexen. 'The Hulk' leek meer op een psychodrama dan op een comic book-verfilming, over de loden ernst van 'The Matrix Reloaded' hoeven we u niks meer te vertellen, en zelfs de X-ma...
Nee, echt veel pret viel er deze zomer nog niet te beleven in de multiplexen. 'The Hulk' leek meer op een psychodrama dan op een comic book-verfilming, over de loden ernst van 'The Matrix Reloaded' hoeven we u niks meer te vertellen, en zelfs de X-mannen uit het nochtans niet onaardige 'X-Men 2' gingen gebukt onder allerlei existentiële identiteitscrisissen en Oedipus-complexen. Waar bleef de fun? Maar kijk: net nu we bijna de moed hadden opgegeven en overwogen heil te zoeken bij 'Pokémon 4', verschijnt er toch een fantastische actiefilm in de zalen die onze hunker naar wat leeghoofdig vertier ruimschoots bevredigt: 'Terminator 3: Rise of the Machines'. Dít is hoe we onze zomerse blockbusters willen zien: snel, entertainend, een tikkeltje stompzinnig, geestig, zonder pretentie, zonder al te veel tralala en blablabla, met actietaferelen die je oren doen suizen en de adrenaline door je bloedvaten doen pompen en met personages die zich nu eens níet verliezen in onbegrijpelijk filosofisch gezwans maar het meestal houden op een eenvoudig 'We hebben een nieuw voertuig nodig!'. In zijn bekende stijl (naakt en omgeven door bliksemschichten) landt de Terminator (Arnold Schwarzenegger) in de straten van Los Angeles, klaar om de aardkloot eens te meer voor de apocalyps te behoeden. Schwarzenegger (55) heeft een sombere periode achter de rug (eerst een hartoperatie, daarna een reeks flops) en was al door iedereen afgeschreven, maar in 'T3' verkeert hij weer in absolute topvorm en zien we hem als vanouds in leren jekker en met allerlei wapentuig in de handen door de sets denderen: de jaren tachtig lijken wel terug! Linda Hamilton doet niet meer mee en ook de kwikzilveren Robert Patrick loopt er niet meer bij, maar de scenaristen hebben Schwarzenegger een nieuwe, fantastische tegenstander gegeven: de T-X, een bloedmooie Terminatrice (rol van supermodel Kristanna oe-la-la! Loken) die allerlei explosieve dingen doet met haar vingers en Arnie het vuur aan de metalen schenen legt. 'Wat wil je, ik ben een oud model,' hoorden we Arnie na één of ander bijna faliekant afgelopen duel zuchten, en we hadden niet de indruk dat het ironisch was bedoeld. James Cameron, de grondlegger van de serie, wou met 'T3' niks meer te maken hebben, maar regisseur Jonathan Mostow, bekend van de duikbootprent 'U-571' en het Kurt Russell-vehikel 'Breakdown', toont zich een waardige opvolger en zet de actie in beeld zoals dat hoort: uiterst efficiënt en - hou u vast - zonder afgezaagde slo mo-effecten en zonder kungfu. We gaan hier nu geen boom opzetten over de pro's en contra's van digitale speciale effecten, maar het is nou eenmaal zo dat de met de hand vervaardigde mechanische poppen uit 'T3' een stuk overtuigender ogen dan de geheel uit computerpixels opgetrokken nepfiguurtjes uit 'Attack of the Clones' en 'Matrix Reloaded'. En 'T3' steekt 'The Matrix Reloaded' op nog wel méér gebieden de loef af: vergeleken met de werkelijk adembenemende en nu al historische kraanauto-achtervolging uit 'T3' zinkt de zwaar gekunstelde highway-chase uit 'Reloaded' gewoon in het niets en zelfs Arnies Ray Ban - het voorwerp van een schitterende running gag - oogt een stuk cooler dan Morpheus' sullige ziekenfondszonnebrilletje. Laten we dus hopen dat Schwarzenegger zijn politieke ambities definitief opbergt en met hernieuwde moed in het krachthonk plaatsneemt, want wij willen méér van dit.
