Review: The Missing
De ene cowboyhoed na de andere rolt de bioscoop binnen: 'Blueberry' en 'Open Range' zijn al gepasseerd, straks komt 'The Alamo' met Billy Bob Thornton, en deze week blaffen de colts in 'The Missing', het verhaal van een alleenstaande vrouw (Cate Blan...
De ene cowboyhoed na de andere rolt de bioscoop binnen: 'Blueberry' en 'Open Range' zijn al gepasseerd, straks komt 'The Alamo' met Billy Bob Thornton, en deze week blaffen de colts in 'The Missing', het verhaal van een alleenstaande vrouw (Cate Blanchett) die samen met haar Apache-pa (Tommy Lee Jones is alweer zijn nurkse zelf) de achtervolging inzet op een groepje losgeslagen indianen die Cates oudste koter hebben gekidnapt (inderdaad: de plot is een afgietsel van 'The Searchers'). Op 'The Missing' valt strikt genomen weinig af te dingen, en toch kan deze door Ron Howard ingeblikte paardenprent niet tippen aan het oneindig veel mooiere 'Open Range'. Terwijl Kevin Costner zich met 'Open Range' ontpopt tot een buitengewoon sensitief cineast die zich op de prairie even goed thuisvoelt als op zijn privé-golfterrein, blijf je van Ron Howard voortdurend voelen dat hij 1) nog nooit paardenbiefstuk heeft gegeten en 2) voortdurend aan je hartsnaren zit te plukken (vraag: waarom neemt Cate haar jongste dochtertje mee op zo'n aartsgevaarlijke missie? Antwoord: opdat die uk op tijd en stond uw traanklieren aan het werk zou kunnen zetten!). De camera slokt de landschappen heel fraai op, de cowboyhoeden zijn mooi rond en de paarden briesen alsof hun leven ervan afhangt, maar het verhaal is even artificïeel als de haar-extensies van Tommy Lee Jones.
