Review: The Pacifier
Alle hoop is vervlogen! Het einde van de wereld is nabij! Niets kan ons nog helpen! De reden voor onze sombere bui? Vin Diesel, onze favoriete actieheld, de ster uit schitterende films als 'XXX', 'The Fast and the Furious' en 'The Chronicles of Riddi...
Alle hoop is vervlogen! Het einde van de wereld is nabij! Niets kan ons nog helpen! De reden voor onze sombere bui? Vin Diesel, onze favoriete actieheld, de ster uit schitterende films als 'XXX', 'The Fast and the Furious' en 'The Chronicles of Riddick', de enige echte opvolger van de in de politiek verschwunden Schwarzenegger (Arnie! Kom terug!) en de in rook opgeloste Stallone (Vermist in de Andes? Verdronken in botox?), díe Vin Diesel, laat zich in 'The Pacifier', de nieuwe Disney, omscholen tot kinderoppas. Wat concreet betekent dat we ons Idool (ook wij willen ooit zo'n kaalgeschoren kop) voor één keer niet in de weer zien met bazooka's, springbommen en rokende patroonhulzen maar met - hou u vast aan de takken van uw beste boom - papflessen, kinderstoeltjes en bescheten pampers: de horror! De Heer mag weten wat Vin heeft bezield om zichzelf zó te verlagen (de man wilde allicht 'eens iets anders doen'), maar hij hád moeten weten dat actiehelden zelden of nooit schitteren wanneer ze uit hun rol vallen (denk, of denk liever níet aan de Schwarzenegger-dieptepunten 'Junior', 'Twins', 'Kindergarten Cop' en 'Jingle All The Way' en aan de Stallone-miskleunen 'Oscar' en 'Stop! Or My Mom Will Shoot'). Oké, wij zijn in shock, maar misschien dat de ukkepukken onder ons - de doelgroep van deze film - wél zullen kunnen lachen? We vragen het ons af: de grappen lijken wel bedacht door een scenarist die niet kon wachten om terug op zijn sterfbed te kruipen, met als dieptepunt de scène waarin Vin staat te dansen op de Peter Panda Song. Een dansende Vin Diesel? U leest het goed. Sire, er zijn geen actiehelden meer.
