Review: Yeasayer op Rock Werchter 2010 (Pyramid Marquee)
Marqueemagie: Yeasayer trakteerde op een beschonken sjamanendans
Het optreden
Alsof we over een grote, feërieke kermis mochten wandelen: zo deed Yeasayer ons voelen. 't Was zoenen in de rupsmolen (O.N.E.'), eendjes vissen en met een suïcidale goudvis naar huis gaan (Ambling Alp'), sidderen in de griezeltent (Rome'), Top Gear naspelen in de botsautootjes (Mondegreen'), en suikerspin eten tot onze maag klacht indient (2080').
Noem het soul, noem het synthpop, noem het sci-fi noem het eender wat, want op de bol van Yeasayer passen vele hoedjes. Een geile bas stuurde de boel, keyboards brachten de funk, stemmen de ontroering. Odd Blood', het meesterwerkje dat Yeasayer even geleden uit de mouw toverde, is dan ook even multifunctioneel als geniaal: het is de patente soundtrack bij een zachtjes uit de hand lopende barbecue, maar net zo goed bedrijf je er een uurtje à l'aise de liefde op, of schel je er gewoon de patatten op.
Enfin: met een silly walk dartelden wij de Marquee uit met zowaar iets van een swing in onze heupen, en lippen die tot een banaantje opgekruld waren. Yeasayer is catchy, opwindend, slim en charmant en u?
Hoogtepunt
O.N.E.' de definitie van bloedmooi' hertekend.
Quote
Iemand van Gent in de tent? Gewéldige stad: we gaan er soms op vakantie!' (Frontman Chris Keating is een Buffalo!)