Rock Werchter 2014: de Backstage Tapes! Onze man bij Rudimental
Rudimental moet straks nog aan de bak, en hoe lang ze al in België vertoeven is Piers Agget en Kesi Dryden een raadsel. Net wakker geworden in de tourbus – ‘Welke dag is het ook alweer?’ Drukke tijden voor de jonge groep uit Hackney, Londen. Vandaag nog op Werchter, morgen alweer in de studio in Londen.
HUMO Het is voor jullie blijkbaar geen grote switch van het podium naar de studio?
Piers Agget: We zijn het gewoon. Onze eerste plaat hebben we ook tussendoor gemaakt, we zijn op tournee sinds ‘Feel the Love’ in 2012 ineens een hit werd. Ik vind die wisselwerking eerlijk gezegd wel oké, we zetten dingen in elkaar in de studio en kunnen die meteen live uittesten. We zijn allemaal behoorlijke perfectionisten, als je ons ongelimiteerde tijd in de studio zou geven, zou er nooit iets afgeraken.
Kesi Dryden: Beslissen wanneer iets al dan niet klaar is, is het allermoeilijkste. Je kunt heel makkelijk te lang aan iets werken, iets kapot maken wat perfect was. Je mag de dingen niet overdenken.
HUMO Luister je naar andermans muziek als je in een creatieve flow zit?
Dryden: Ja, zelfs tijdens breaks in de studio.
Agget: Vooral dingen die ons inspireren, zelden referentiepunten, om te laten horen: ‘de drumbeat moet zus, de bas zo’. Marvin Gaye komt vaak voorbij. P-funk ook, soul. ‘The Score’ van The Fugees.
HUMO: Wat is ten strengste verboden in de tourbus?
Agget: The Spice Girls. Ik bedoel, ze zijn meer dan welkom, maar ze moeten hun bek houden (lacht).
Dryden: Can someone make The Spice Girls shut up please?
Agget: En Take That is ook verboden, heb ik gemerkt. Ik ben dol op Take That, maar de rest iets minder.
HUMO Euh…
Agget: Grapje!
HUMO Als je één zanger of zangeres zou mogen kiezen om…
Dryden: Lauryn Hill.
Agget: Otis Redding. Maar maak je vraag even af.
HUMO Als je één zanger of zangeres zou mogen kiezen om gedurende één plaat of tour bij jullie aan de microfoon te staan, wie zou dat zijn?
Dryden: Lauryn Hill!
Agget: Otis Redding (lacht).
