Rock Werchter 2018: leven in de brouwerij!

U komt uit uw donkere tentholen gekropen om zich prompt weer in grotere tentholen te verschuilen; de mens is een mysterieus wezen.

De wei heeft intussen meer weg van een savanne: dor gras, droge lucht, stofwolken, en overal loslopend wild – antilopen, neushoorns, zelfs het occasionele nijlpaard. Trouwens oppassen voor schurend zand in uw onderbroek, met al dat opwaaiend stof. We weten niet zeker of dat uw jagersinstinct zal aanwakkeren, maar hopelijk komen er geen speren aan te pas.

Het is intussen wel vrij duidelijk dat het Werchterbeest overleeft op (naar goeder trouw aangelengd) bier en vettige frieten, maar voor ons is het nieuws dat een mens effectief uitzweet wat hij eet. Het lichaamsvocht dat hier met liters uit de poriën stroomt, bestaat dan ook uit een boterachtig mengsel van mayonaise, alcohol, loempia, kebab, en stoofvlees. Vandaar dat u zo verdacht gladjes tegen elkaar aan staat te frotten – soms lijken de tenten hier eerder op een emmer lokaas voor vissen, met al dat geglibber.
De zon mag zich dan wel verschuilen achter de wolken, toch scharrelen er hier een hoop kreeftkleurige schepsels rond; kastaars die niet goed gesmeerd hebben – uiterst pijnlijk op zo’n met ultraviolet overgoten weide. Gelukkig hebben de meeste mensen wél een functionerend verstand van meer dan een kubieke centimeter, en zien we plenty of diepgebronsde, karamelkleurige lijven.
Ook vandaag is het weer een race richting avond – u kan vanzelfsprekend niet wachten om uw oren vol te proppen met kleppers als Pearl Jam, Jack White, Khalid en blackwave. – nog even overleven is de boodschap!