Van het Engelse breakfast moeten we dringend brakfast maken, schijnt het, want iedereen is hier vanochtend zo brak (lees: compleet naar de gruzelementen gekaterd) als maar kan.

Jens Meijenzaterdag 7 juli 2018, 15:06

We hebben zo’n lichtgrijs vermoeden dat dat veroorzaakt is door twee nachten vol rijkelijk vloeiende drank en dito lichaamsvocht. Desondanks zet u onverwijld door, met de verbetenheid van een een gladiator tussen de leeuwen, om nog twee dagen en nachten bikkelhard te gaan. Ook de overwinning van de Duivels zindert ongetwijfeld nog na, en dat betekent dat werkelijk niets de stemming kan drukken.

We zitten hier inmiddels over de helft, en de loodjes beginnen naar verhouding te wegen: niet dat het té zwaar wordt, maar zo vlot als gisteren of eergisteren functioneert u niet meer. Het vernislaagje beschaving is al beginnen afblotten, met tot gevolg dat u (zo te ruiken) uw tanden poetst met een mengsel van bier en mayonaise, uw oksels ruiken naar licht overrijpe ajuinen, en tussen de tenen ontwikkelt zich een nog niet eerder ontdekte blauwe kaas.

Dat maakt echter weinig uit, want, zo luidt de logica van het zomerfestival, als iedereen stinkt, stinkt níémand. Resultaat is natuurlijk een wonderlijk prikkelende cocktail van ambachtelijk én kunstmatig gebrouwen vochten en gassen. Een bonding experience!