Rock Werchter: kiezen zonder te verliezen

Hartverscheurende keuzes die ‘Sophie's Choice’ doen verbleken: naar goeie gewoonte staan op Werchter weer geregeld twee steengoeie groepen gelijktijdig geprogrammeerd. Gelukkig op verschillende podia, maar toch! Humo hakt voor u de nodige knopen door.

Donderdag

Green Day (22.05-00.25) / Sigur Rós (23.10-00.40)

Wie?

De pretpunkers van Green Day staan op het hoofdpodium vrolijk te lachen met hun eigen nationaliteit, terwijl u in The Barn met een zakwoordenboekje IJslands de bindteksten van Sigur Rós kan proberen te ontcijferen.

Moeilijker dan u denkt: misschien kan u met uw zakwoordenboek bijvoorbeeld eens vragen aan de jongens waarom hun nagelnieuwe ‘Kveikur’ niet echt de (toegegeven: torenhoge) verwachtingen inlost. Tenzij u op dat moment al voor het hoofdpodium staat, legioenen gillende tienermeisjes trotserend.

Humo kiest

Toch maar Sigur Rós. Want in dit geval weegt een tegenvallende laatste plaat niet op tegen de magistrale liveshow die de IJslanders bijna elke keer in elkaar weten te boksen. Een mens zou ze nog de bankencrisis gaan vergeven.

Zaterdag

Nick Cave & The Bad Seeds (18.50-20.20) / Azealia Banks (19.05-19.55) / Django Django (18.05-19.05)

Wie?

Nick Cave brengt zijn Bad Seeds nog eens mee naar Werchter, terwijl Azealia Banks ondertussen in KluB C het halve rappersbestand staat te schofferen en Django Django, als het een beetje meezit, na Pukkelpop vorig jaar alwéér een uitmuntend feestje neerzet in The Barn.

Wij zijn alvast geen klein beetje nieuwsgierig naar wat Azealia Banks zal doen in Werchter. Een debuut heeft ze nog niet, lef des te meer: haar vetes met de collega’s zijn amper nog op twee handen te tellen. Al sluiten we Django Django daarom niet uit: ‘Een gedroomde festivalervaring-volgens-het-boekje,’ schreef Onze Vrouw geheel terecht over hun Pukkelpop-passage van vorig jaar. Maar daartegenover staat dan weer Zijne Gehaarverfde, die ons eerder dit jaar ‘Push the Sky Away’ schonk: een plaat die er stáát. En dat zeggen we niet alleen omdat het rijmt.

Humo kiest

Hebben we al gezegd dat het om dé Nick Cave gaat, die zowel met Grinderman als met The Bad Seeds onmogelijk kan teleurstellen? Cave stampt, schuurt en slaat wonden die geheid littekens achterlaten – het soort littekens dat meiden aantrekt, bovendien. Kies Cave – u krijgt er geen spijt van.

Graveyard (14.15-15.10) / SX (13.40-14.25) / Jonathan Jeremiah (14.15-15.15)

Wie?

Chauvinistisch doen met SX, één van de weinige Belgische groepen op de Werchterse podia dit jaar, of toch maar kiezen voor langharig tuig à la Graveyard of Jonathan Jeremiah? Stijn Meuris zou het wel weten, maar u?

SX is Belgisch. Hoera, maar dat wil ook zeggen dat ze overvloedig te zien zijn op andere vaderlandse podia. Bewaar onze Kortrijkse vrienden dus misschien voor een andere keer, en beperk uw keuze tussen Jonathan Jeremiah en Graveyard: de eerste met het hart op de tong, de tweede met de ballen uit de broek hevig rock uit de jaren 70 reanimerend.

Humo kiest

Voor één keer brein over ballen: Jonathan Jeremiah. Omdat we nu eenmaal gevoelige zielen zijn, en omdat de man wéét hoe een song in mekaar zit. En u?

Zondag

Depeche Mode (21.15-22.50) / Jake Bugg (21.40-22.30)

Wie?

Een rondje oude kunde versus jonge onbezonnenheid: gevestigde waarde en miljoenenmachine Depeche Mode neemt het op tegen de jeugdige branie van Jake Bugg, jonge singer-songwriter met alleen zijn debuut als bagage, maar flink wat kilometers op de teller uit al zijn verzamelde vorige levens.

Depeche Mode staat in januari al in het Sportpaleis – een tweede kans, als u kaarten hebt. Bovendien is nú het uitgelezen moment om Jake Bugg te zien: al groots, maar nog enigszins onbekend bij de massa, met toch al genoeg sterke nummers om ook live te kunnen boeien. Máár: Bugg schreef dan weer niet ‘Enjoy the Silence’, en het blijft toch maar mooi Depeche Mode, daar op het hoofdpodium.

Humo kiest

De eerste helft van Jake Bugg, zodat we jaren later kunnen pochen dat we erbij waren, en dan sluiten we incognito aan bij de menigte voor het hoofdpodium – net op tijd om toch nog op dramatische wijze ‘Enjoy the Silence’ te kunnen meekwelen. Iedereen gelukkig.